Αλλαγή τυράννων

Ο γεωργιανός λαός ζει σε συνθήκες βαθύτατης κρίσης.Πώς ζει τώρα η πλειονότητα του πληθυσμού της Δημοκρατίας; Το κατώτερο όριο διαβίωσης έχει οριστεί στα 110 λάρι (1 λάρι αντιστοιχεί σε 1,5 περίπου δολάριο ,1 euro περιπου 2 λαρι ), ενώ οι συνταξιούχοι παίρνουν 8,5 - 11,5 λάρι. Ο καθηγητής πανεπιστημίου, ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Επιστημών παίρνουν περίπου 20, σπάνια 60 λάρι. Μεταξύ των τελευταίων είναι οι συνεργάτες των νομοτελεστικών οργάνων. Ο Πρόεδρος τους "καλοταϊζει" και είναι αυτονόητο γιατί? Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της κυβέρνησης, το 80% του πληθυσμού της Γεωργίας βρίσκεται σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας. Και μπροστά δεν υπάρχει φως. Το αίσθημα του αδιεξόδου κυριεύει όλο και περισσότερο τους ανθρώπους. Πολλοί, μάλιστα, δεν ελπίζουν ότι θα έχουν ένα κομμάτι ψωμί. Γι' αυτό και εγκαταλείπουν τη Γεωργία.Πώς επιβιώνουν οι άνθρωποι; Μόνο χάρη στη μητέρα φύση. Στα χωράφια τους φυτεύουν λαχανικά. Σήμερα στη Γεωργία τρώνε τα κάθε λογής χόρτα από το πρωί ως το βράδυ και από το βράδυ ως το πρωί. Το σύστημα υγείας έχει πλήρως καταστραφεί. Η Γεωργία πλήττεται από ένα κύμα αυτοκτονιών. Ο θάνατος είναι αποτέλεσμα και των ασθενειών, οι οποίες απλώς θα μπορούσαν να θεραπευτούν, αλλά οι άνθρωποι δεν έχουν χρήματα. Για παράδειγμα, μια απλούστατη εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας, που παλιότερα την έκαναν και οι φοιτητές, τώρα για τους περισσότερους δε βαστάει η τσέπη τους. Υπάρχουν μόνο ιδιωτικά νοσοκομεία, αλλά και αυτά είναι ελάχιστα. Οι τιμές των φαρμάκων είναι αστρονομικές, απρόσιτες για τους περισσότερους πολίτες. 

Αν περάσετε από τα πρώην κρατικά νοσοκομεία, θα εκπλαγείτε: επί σοβιετικής εξουσίας τα βουστάσια στις κτηνοτροφικές φάρμες ήταν καλύτερα και καθαρότερα. Ο ασθενής πρέπει να φέρει τα σεντόνια, την τροφή, τα φάρμακα και να πληρώνει για κάθε ένεση, χάπι, θεραπεία και την καθαριότητα. Οργιάζουν οι παιδικές και άλλες αρρώστιες - η φυματίωση, όλα όσα είχαν ξεχαστεί πλέον στη Σοβιετική Γεωργία.Η παιδεία, επίσης, διαλύεται πλήρως. Κλείνουν τα σχολεία. 18.000 παιδιά θεωρούνται επίσημα εγκαταλειμμένα. Ουσιαστικά το κράτος εγκατέλειψε ολότελα την κοινωνική προστασία του λαού. Οι εργαζόμενοι έχουν χάσει όλα τα δικαιώματά τους. Καλπάζει η ανεργία, ενώ ο Σαακασβιλι διατείνεται ότι δεν μπορεί να υπάρχουν άνεργοι: "Σας δώσαμε ένα κομμάτι γης, καλλιεργήστε το. Ας είσαι και καθηγητής φιλοσοφίας και δεν έχεις δουλιά στην ειδικότητά σου, αφού έχεις ένα κομμάτι γης, δεν είσαι πλέον άνεργος". Τέτοια και παρόμοια γεγονότα οδηγούν στο θλιβερό συμπέρασμα: η Γεωργία παρακμάζει.Το δικαστικό σύστημα στη Γεωργία μοιάζει σήμερα με καρικατούρα της δικαιοσύνης. Δεν υπάρχει ούτε ένας κρατούμενος που να μην εξοργίζεται: "Με χτυπούν", "Μου έστριβαν τα χέρια", "Με κρέμασαν", "Μου τρύπησαν το κεφάλι με το πιστόλι"... Υπήρχαν περιπτώσεις που με πρόσχημα την αυτοκτονία πέταξαν κρατούμενους από το παράθυρο. Ολα αυτά γίνονται για να αποδείξουν την αφοσίωσή τους στον Σαακασβιλι και να καταπνίξουν την αντίσταση στην ανομία.Η νοσταλγία για το σοσιαλισμό όλο και περισσότερο κυριεύει τις διαθέσεις των ανθρώπων. Συγκρίνουν, συζητούν, αναλύουν και όταν κάποιος από τους σημερινούς "προπαγανδιστές" αρχίζει να δυσφημεί την προηγούμενη ζωή  αναγκάζεται να υποχωρήσει. Οι άνθρωποι δε θέλουν πλέον να ακούν τους συκοφάντες του παρελθόντος. Και κάτι το ενδιαφέρον. Τώρα άρχισαν να ξεχνούν τις ανεπάρκειες που υπήρχαν επί σοβιετικής εξουσίας, οι οποίες ωχριούν σε σύγκριση με τη σημερινή ασυδοσία. Λένε: "Δεν υπήρχαν ανεπάρκειες! Ολα ήταν σωστά!"Η μεγαλύτερη και νεότερη γενιά, η νεολαία από 20 έως 30 χρόνων και πέρα θυμούνται πώς ζούσε ο λαός στη σοσιαλιστική Γεωργία και συνδέουν το σοσιαλισμό και τη σοβιετική εξουσία με το Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας.Το πρόβλημα τις Οσετίας και τις Αμπχαζίας παραμένει άλυτο .

Η ρωσο-γεωργιανή ένοπλη σύγκρουση τον Αύγουστο του 2008 αύξησε την προσοχή των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη Γεωργία. Το Γενάρη του 2009 μεταξύ ΗΠΑ - Γεωργίας υπογράφτηκε η «Χάρτα για τη στρατηγική συνεργασία», ενώ τον Ιούνη ιδρύθηκε αμερικανο-γεωργιανή «επιτροπή στρατηγικής συνεργασίας». Μόνο τον τελευταίο χρόνο, οι ΗΠΑ πρόσφεραν βοήθεια στη Γεωργία ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων. Η πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή προβλέπει την αύξηση του ρόλου της Γεωργίας στο Νότιο Καύκασο. Είναι εδώ χαρακτηριστική η πρωτοβουλία του Γεωργιανού Προέδρου, Μ. Σαακασβίλι, για συγκρότηση συνομοσπονδίας της Γεωργίας, μαζί με το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία. Πρόταση που εκτιμήθηκε από τα ρωσικά ΜΜΕ ως προσπάθεια αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στην περιοχή αυτή, με στόχο τη μείωση του ρωσικού ρόλου στον Καύκασο.

Στη διάρκεια πολυάριθμων επισκέψεων Αμερικανών στρατιωτικών στη Γεωργία προωθούνται τα ζητήματα του εκσυγχρονισμού των ένοπλων δυνάμεων της Γεωργίας, η προσέγγισή της με τα στάνταρ του ΝΑΤΟ, μέσα από το λεγόμενο «Συνεταιρισμό για την ειρήνη», με στόχο την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Σ' αυτά τα πλαίσια, εντάσσεται και η συμμετοχή των Γεωργιανών στρατιωτών στη ΝΑΤΟική κατοχή του Αφγανιστάν.

Ο πολιτικός «βούρκος» της Γεωργίας ανακατεύεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα, με αποτέλεσμα στην επιφάνεια να εμφανίζονται οι «βρωμιές» και η αμερικανοκρατία, που κυριαρχούν στα βάθη του.Η σφετεριστές της εξουσίας το «Ενωμένο Εθνικό Κίνημα» του Σαακασβίλι και ο συνασπισμός «Γεωργιανό 'Ονειρο» της αντιπολίτευσης, με επικεφαλής τον δισεκατομμυριούχο Μπίντζινα Ιβανισβίλι είναι ένα και το αυτό νόμισμα με διαφορετικές επιλογές των αφεντικών τους.οι ομοιότητες με το ελληνικό πρόβλημα που αποτυπώνονται καθημερινά είναι εμφανέστατες σε ότι αφορά την παιδεία, την υγεία ,τις συντάξεις, τους μισθούς,και την αλλοτρίωση του ελληνικού λαου, και στα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Ο πληθυσμός των 4.615.807 εάν έχει μείνει τουλάχιστον στα 2 εκατομμύρια είναι ζήτημα που έχουν οδήγηση τους πολίτες τις χώρας σε μαζική μετανάστευση. Για το γεωργιανό λαό, η επικράτηση του κόμματος «Γεωργιανό Ονειρο» στην εξουσία δεν θα φέρει αξιοσημείωτες αλλαγές στην καθημερινή του διαβίωση. Εξάλλου,  πως ο Μπιτζίνα Ιβανισβίλι - που κατέχει την 185η θέση στη λίστα «Forbes» των πλουσιότερων ανθρώπων - απέκτησε την αμύθητη περιουσία του από την καταλήστευση του πλούτου της ΕΣΣΔ. Δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα στη βιομηχανία μετάλλων, στο τραπεζικό σύστημα καθώς και σε ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Είχε υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Μπόρις Γιέλτσιν στο β' γύρο των εκλογών του 1996, στήριξε - και οικονομικά - τον Μ. Σαακασβίλι στην «Επανάσταση των Ρόδων», ενώ μόλις τον Οκτώβρη του 2011 εξέφρασε την πρόθεση να πολιτευτεί.

Ζαχ.