Η Αριστερά δεν έχει το λαικό έρεισμα που θα έπρεπε λόγω των περιστάσεων, όχι μόνο γιατί δεν προτείνει λύσεις αλλά κυρίως γιατί κλάνει μέντες μπροστά στο χρέος και στο ευρώ αποδεχόμενη και τα δύο εκ των ων ουκ άνευ ως πραγματικά και ισόβια.
Αυτό οφείλεται καταρχήν στο ιδεολογικό υπόβαθρο της που αποδέχεται περισσότερο από όλους την οικονομία ως κινητήρια ιστορική δύναμη, αγνοώντας την ανθρώπινη υπέρβαση, αλλά και επειδή αποδέχεται το χρέος ως ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, δηλ. τρέμει το δράκο των Αγορών που στην ουσία είναι ολόγραμμα.
Αυτή η πολιτική της θεώρηση, η παντελής έλλειψη φαντασίας και δημιουργικότητας στις δράσεις και τις σκέψεις της αλλά και η εμμονή της να δηλώνει την υποταγή της στο μαγαζάκι του έμμισθου κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα αφήνει ένα τεράστιο κομμάτι του κινήματος των πολιτών, που γεννήθηκε ήδη, χωρίς πολιτικό υπόβαθρο, οργισμένο χωρίς ζωογόνες λύσεις , χωρίς το χαμόγελο και την ελπίδα που η Αριστερά χάριζε ακόμα και στις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας στους πολίτες αυτής της χώρας.
Ίσως η παρανομία ταίριαζε στην Αριστερά περισσότερο, ίσως η νομιμοποίησή της από τον Εθνάρχη οδήγησε και στην αποσαράθρωσή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου