Τώρα που έκλεισαν οι υποψηφιότητες και είμαστε πλέον βέβαιοι ότι οι τοπικοί μας Βουλευτές ξαναζητούν την ψήφο μας, μπορούμε να πούμε δυο λόγια.

Ελπίδα Τσουρή. Πρώτη στο χωριό μα ουραγός στην πόλη. Κιχ δεν ακούστηκε από το στόμα της καθόλη την δραματική πορεία των τελευταίων δύο χρόνων, κατά την οποίαν υπήρξαν στιγμές που ακόμα και οι γλάστρες του κόμματος κάποιον λόγο άρθρωσαν, κάποιες αντιρρήσεις εξέφρασαν. Η δική μας φωνή στη Βουλή δεν είπε ποτέ τίποτα πλην μίας φοράς που αναρωτήθηκε εντός της Κοινοβουλευτικής ομάδας αν υπάρχει το Πασόκ, και βέβαια πλην της τοποθέτησής της για την υπερψήφιση του Μνημονίου 2, όταν πλέον τα εσωκομματικά πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Κατά τα άλλα, άκου, βλέπε, σώπα. Ο μοναδικός τρόπος για να μην κακοκαρδίζεις κανέναν και για να είσαι έτοιμος να λάβεις θέση δίπλα στον νέο αρχηγό, είναι να μην έχεις άποψη πριν δεις κατά που γέρνει η ζυγαριά. 
Κι έτσι, πήρε τελικά θέση η κ. Τσουρή δίπλα στον Βενιζέλο κι άρχισε να μας λέει πως "με το Μνημόνιο είναι καλύτερα". Μας θέτει και διλήμματα: Ή ψηφίζετε Αντιμνημονικά και καταστρέφεται η χώρα ή ψηφίζετε Σαμαρά που είναι κωλοτούμπας ή ψηφίζετε εμάς και όλα στον κόσμο πάνε υπέροχα. Πολιτική επιχειρηματολογία υψηλού επιπέδου.

Κωστής Μουσουρούλης. Κανείς δεν ξέρει αν μιλά ως Βουλευτής ή ως εκπρόσωπος κάποιας πολυεθνικής. Διότι το μόνο που έχει να πει ο αναβαθμισμένος εσωκομματικά, μετά την ψήφο του στο Μνημόνιο 2, πολιτικός, είναι παραμύθια για "ανάπτυξη". Μετά από τόσα χρόνια δράσης "αναπτυξιακής", η οποία βέβαια έφερε τη χώρα σε αυτή την εξαθλίωση, το μόνο που έχει να προτείνει και το έχει κάνει και μότο του είναι "αντίδραση ανάπτυξης". Συνεχίζουμε δηλαδή και μάλιστα με περισσότερη ορμή, πάμε από το κακό στο χειρότερο, ή αλλιώς, αποτελειώνουμε την Ελλάδα και μαζί της και τη Χίο. Διότι οι προτάσεις "ανάπτυξης" που πρεσβεύει ο κ. Μουσουρούλης, όπως και όλο του το κόμμα αλλά και ο συνεταίρος τους το Πασόκ, είναι γνωστές και βαλμένες ήδη σε πρόγραμμα. Ξεπούλημα της χώρας, των φυσικών της πόρων, εκπόρνευση κάθε τόπου με προσδοκία γρήγορου χρήματος και καμία προοπτική πραγματικής ανάπτυξης, ήτοι θέσεις εργασίας ή μακροπρόθεσμης επένδυσης στις ιδιαιτερότητες και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κάθε τόπου. Κι όλα αυτά ο κ. Μουσουρούλης τα διανθίζει και με τη σοβαροφάνεια του τεχνοκράτη και τα κάνει ακόμα πιο επικίνδυνα διότι τα παίρνουν οι παπαγάλοι και τα αναπαράγουν ο καθένας σύμφωνα με το προσωπικό του συμφέρον.
Γενικώς ο Βουλευτής προφανώς ονειρεύεται μια Ελλάδα και μια Χίο εργοστάσιο και οι παπαγάλοι του ονειρεύονται να αναλάβουν τις καντίνες.

Συμπέρασμα: 
Οι άνθρωποι της Χίου που έχουν αγανακτήσει από την υπάρχουσα κατάσταση στην οποίαν έχει περιέλθει η Ελλάδα, οι άνθρωποι που μπορούν να αντιληφθούν ότι μετά τις εκλογές έρχονται δυσβάσταχτα εκκαθαριστικά της εφορίας αλλά και νέα μέτρα εξαθλίωσης με στόχο να φύγει μεσοπρόθεσμα η ιδιοκτησία από τα χέρια των πολιτών της χώρας, οι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά το νησί μας και νοιάζονται γι αυτό, όσοι δεν θέλουν να δουν τη Χίο πόρνη της Ευρώπης μαζί με όλη την Ελλάδα, κι όσοι βέβαια νιώθουν ότι είναι άλλο πράγμα αυτό που εννοούμε εμείς κι άλλο, αντικρουόμενο με το δικό μας, αυτό που εννοούν οι πολιτικοί των κομμάτων του Μνημονίου ως σωτηρία της χώρας, οφείλουν να δώσουν το παρόν στις εκλογές της 6ης Μαίου και να καταψηφίσουν τα κόμματα του Μνημονίου και τα παρακλάδια τους, υποστηρίζοντας την Αριστερά για αλλαγή πορείας και για επαναδιαπραγμάτευση όχι των Μνημονίων αλλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως υπόσταση. Η αλλαγή έρχεται και στη Γαλλία και θα είναι ευχής έργο να αλλάξουμε κι εμείς ταυτόχρονα, να αναλάβουμε δράση από κοινού και να μετατρέψουμε την Ευρώπη σε Ένωση ανθρώπων και όχι χρηματιστών.

Γιάννης Μακριδάκης