Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες για την εκλογική επιτυχία του Σύριζα. Πολλές αναλύσεις για το ποιόν των ψηφοφόρων που τον προτίμησαν και πολλές εύκολες αναγωγές και συγκρίσεις, κυρίως της ηγεσίας του, με πρόσωπα του παρελθόντος, π.χ. τον αλήστου μνήμης Α. Παπανδρέου.
Προσωπικά, και ως άνθρωπος που αγωνιά για το μέλλον που επιφυλάσσουν στη χώρα μας οι ντήλερς των πολυεθνικών, έχω να παρατηρήσω το εξής:
Δεν αμφιβάλλω ότι οι ψηφοφόροι του Σύριζα είναι κατά ένα μέρος άνθρωποι που τον ψήφισαν με “δεξιά” κριτήρια, ήτοι το πρσωπικό τους μικροσυμφέρον, δηλαδή το να μην απολυθούν ή το να μην πληρώσουν άλλους φόρους ή άλλα χαράτσια. Δεν αμφιβάλλω ότι ψηφοφόροι και στελέχη του παλαιού Πασόκ μετατοπίστηκαν, για τους δικούς τους λόγους ο καθένας, προς τον Σύριζα, οπότε κατά μια άποψη φαίνεται να έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν πως μέσα από το κόμμα αυτό της Αριστεράς γεννιέται ίσως από την αρχή ένα νέο Πασόκ. Ας μην ξεχνάμε όμως το σημαντικότερο. Δεν βρισκόμαστε στο 1980. Η κοινωνία έχει δείξει ήδη σε πολλές περιπτώσεις μεγάλη ωριμότητα και τεράστια αλλαγή πολιτικής στάσης, κυρίως σε ότι αφορά στο θέμα του ξεπουλήματος των φυσικών πόρων και της καταστροφής του τοπίου της χώρας.
Η Κρήτη ήτανε κάποτε πράσινο νησί αλλά σήμερα το αριστερό της άκρο δεν είναι πια πράσινο. Έχει πλειοψηφία του Σύριζα και είναι βαμμένο στο χρώμα του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι προφανές ότι ο λόγος δεν είναι το ατομικό συμφέρον του καθενός αλλά η αντίσταση που αναπτύσσεται στον Νομό Χανίων, με κέντρο το Αποπηγάδι, ενάντια στις βιομηχανικές ΑΠΕ που εκπορνεύουν τον τόπο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και όπου αλλού έχουν αυξηθεί τα ποσοστά του Σύριζα αλλά και του ΚΚΕ.
Το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της Αριστεράς, ψήφισαν με αριστερά κριτήρια, ήτοι με το μυαλό στον αγώνα τους για την προστασία των τόπων τους και όχι στο προσωπικό τους μικροσυμφέρον. Στη Χίο, στην Ικαρία, στη Χαλκιδική, στην Κρήτη, στην Κερατέα και σε χίλιες δυο ακόμη μικροκοινωνίες που κινδυνεύουν να καταστραφούν τελείως από την πολιτική του μεσίτη Παπακωνσταντίνου, μεγάλο ποσοστό πολιτών ψήφισαν συνειδητότατα την Αριστερά και αυτοί οι πολίτες θα έχουν και τον ρόλο του Θεματοφύλακά της όταν θα γίνει Κυβέρνηση.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πια μόνο οι μεταλλαγμένοι συμφεροντολόγοι idiots που κατασκεύασε το Πασόκ. Στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί ένα τεράστιο κίνημα αντίστασης αριστερών ιδεών με παντιέρα την σωτηρία του φυσικού και περιβαλλοντικού πλούτου της χώρας από τα νύχια των πολυεθνικών που ως όρνεα πετούν από πάνω της περιμένοντας τους ντόπιους μεσίτες τους να την ξεκάνουν για να βουτήξουν αυτοί στο πτώμα.
Στην Ελλάδα υπάρχει πλέον παρελθόν με πολλά χρόνια αγώνων κάποιων πρωτοπόρων αγωνιστών και θεματοφυλάκων της υγιούς ανάπτυξης, του περιβάλλοντος, της ευημερίας. Η εποχή που αυτοί οι άνθρωποι χλευάζονταν και δεχόταν επιθέσεις χαρακτηριζόμενοι από τους εκπροσώπους της αμορφωσιάς ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη, μηδενιστές και αρνητές κάθε επένδυσης, πέρασε ανεπιστρεπτί. Λίγα σταγονίδια οσφυοκαμπτών ναινέδων, δίχως αξιοπρέπεια, που θεωρούν τη χώρα προνομιούχο οικόπεδο για επενδύσεις, έχουν απομείνει πια στην πολιτική και κοινωνική ζωή, σε λίγο καιρό όμως θα εξαφανιστούν από την κυβέρνηση.
Αυτό είναι μια μεγάλη ελπίδα λοιπόν. Το ότι μια νέα γενιά Ελλήνων φαίνεται να έχει ωριμάσει και να είναι έτοιμοι (και αριθμητικά) να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μια νέα γενιά πολιτών που έχουν τα χαρακτηριστικά του Πολίτη και όχι του υπηκόου πελάτη των πολιτικάντηδων.
Κι αυτοί οι Πολίτες θα προστατέψουν και τη χώρα και την Αριστερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου