Όταν ήμουν στο σχολείο, παρατηρούσα συνήθως αυτούς που ήταν μόνιμα αδιάβαστοι , να παρακινούν τους άλλους να μη μελετούν και να μη συμμετέχουν στα μαθήματα. Φωνασκούσαν πιο πολύ από τους συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και διαβαστερούς με σχόλια ελαφρώς απαξιωτικά τοποθετώντας δίλημμα στους λοιπούς, και τους πιο πολλούς, κάπως έτσι ..«με τα φυτά ή μ’ εμάς?» Το άλλοθι στην απραξία μετριόταν αριθμητικά με τον αριθμό των φίλων που συμπαρασέρνανε , για να στηρίξουν τη δικαιολογία αμέσως μετά στο σπίτι ή στο σχολείο… «ήμασταν τόσοι, και αυτός, και αυτός»… Όσο πιο φρέσκο αίμα από άριστους και επιμελείς μαθητές προσηλυτίζανε τόσο πιο καθαρή τη βγάζανε.Οι αναρτήσεις στο διαδίκτυο εναντίον του κινήματος «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ» μου θύμισε τόσο πολύ την σχολική τακτική που σας ανέφερα. Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω τι ερείσματα μπορεί να έχει κάποιος που χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο κάνει δηλώσεις του τύπου δεν συμμετέχω γιατί….
«Δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο σύνθημα, δεν είναι πασιφανές ότι κανένας δεν είναι υπέρ της κρίσης, εναντίον ποιών είμαστε αγανακτισμένοι, ποιος είναι ο στόχος, το μνημόνιο η κυβέρνηση το πολιτικό σύστημα? Είναι όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν νοσταλγοί της δραχμής? Είναι οι πλειοψηφία τους «οι μπερδεμένοι» «οι ξεβολεμένοι» και «οι lifestyle επαναστάτες» με τους οποίους δεν θέλω να έχω καμία σχέση?»
Κανείς δεν αναρωτήθηκε ότι για να υπάρξουν αυτοί οι προβληματισμοί πρέπει να ξεμπερδέψουμε μέσα μας με το πρωταρχικό «δεν σας θέλουμε άλλο» το γιατί… είναι θέμα του καθενός προσωπικό.
Δεν σας είναι αρκετό ότι για πρώτη φορά κινητοποιήθηκαν άνθρωποι χωρίς πανό, ντουντούκες και μικροπολιτικά συμφέροντα?
Συμμετέχουμε σε μια διαμαρτυρία αγανάκτησης μόνο αν θα έχουμε και λύσεις όπως συμμετέχουμε σε ένα διαγώνισμα μόνο αν θα είμαστε σίγουροι ότι θα προβιβαστούμε?
Θα περιμένουμε τις εξελίξεις να τις μάθουμε από τις ειδήσεις των 8?
Δεν σας αρκεί ότι προσπάθησαν να τις μπουκοτάρουν κόμματα και συνδικαλιστές που είδαν ότι κινδυνεύουν να χάσουν πελατεία από το μικρομαγαζάκι τους?
Ότι το μνημόνιο 1 ήταν η αρχή , που χωρίς αντιδράσεις από εμάς ήταν επόμενο να προχωρήσουν άμεσα στο 2. Πως θα τους δείξουμε ότι δεν συμφωνούμε ? Ποιος μας βεβαιώνει ότι δεν θα υπάρξει και άλλη συνέχεια?
Γιατί μας νοιάζει αν η κινητοποίηση ξεκίνησε από τους Ισπανούς? Είναι τόσο σημαντική η μείωση του ελληνικό «εγώ»? Εδώ ο κόσμος καίγεται… Πόσο ανόητοι πρέπει να είμαστε όταν αρνιόμαστε να συμμετέχουμε γιατί δεν θέλουμε να μας μπερδέψουν με τους «ξεβολεμένους»? Γιατί εμείς είμαστε «οι αληθινοί επαναστάτες» οι σαλονάτοι, οι υπόλοιποι είναι γιαλαντζί?
Με τη φαντασία μας να καλπάζει πιστεύοντας ότι πίσω από τα «ψευδοκινήματα» υπάρχει κρυφοσυριζοκνίτικο κίνημα προχωράμε μπροστά? (το διαβάσαμε κι αυτό)
Έχουμε τόσο εμπιστοσύνη σε αυτούς που επιλέξαμε να μας εκπροσωπούν που βουλιάζουμε στη πολυθρόνα μας? Με ήσυχη τη συνείδησή μας?
Ξέρουμε εκ των προτέρων αν οι κινητοποιήσεις μας είναι δίκαιες προς τη σωστή κατεύθυνση? Αυτό συνήθως διαπιστώνετε εκ των υστέρων.
Βλέπουμε ότι ο κόσμος σηκώθηκε από τους καναπέδες του και διαμαρτυρήθηκε κι εμείς ψάχνουμε ερείσματα για να απαξιώσουμε τη μια και μοναδική ελπιδοφόρα κίνηση που μας έμεινε? ΓΙΑΤΙ?
Πόσα ακόμα πρέπει να χάσεις για να ενεργοποιηθείς? Ποιο είναι το δικό σου μέτρο?
Εσύ που κρίνεις αρνητικά από το σπίτι σου αυτή την κίνηση, δεν γνωρίζεις ότι η απραγία σου βρωμάει?
Έχεις το δικαίωμα της γνώμης σου, αλλά με το να τη διαλαλείς και να την υπερασπίζεσαι με σθένος, κάνεις σαν τον αδιάβαστο μαθητή που θέλει να συμπαρασύρει κι άλλους για να έχει άλλοθι.
Δεν πειράζει φίλε. Όταν θα έρθει η σειρά σου που θα νοιώσεις την αδικία στο πορτοφόλι σου, στη δουλειά σου και προσβληθούν τα συμφέροντά σου πάλι θα υπάρχουν κάποιοι που θα παλέψουν για να τα πάρεις πίσω, μήπως έτσι δεν γίνεται πάντα, κι ας τους κατηγορείς εσύ τώρα για πρόβατα.
http://ta-syka-syka.blogspot.com/2011/05/by-xanthippi-glavopoulou.html
«Δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο σύνθημα, δεν είναι πασιφανές ότι κανένας δεν είναι υπέρ της κρίσης, εναντίον ποιών είμαστε αγανακτισμένοι, ποιος είναι ο στόχος, το μνημόνιο η κυβέρνηση το πολιτικό σύστημα? Είναι όλοι αυτοί που μαζεύτηκαν νοσταλγοί της δραχμής? Είναι οι πλειοψηφία τους «οι μπερδεμένοι» «οι ξεβολεμένοι» και «οι lifestyle επαναστάτες» με τους οποίους δεν θέλω να έχω καμία σχέση?»
Κανείς δεν αναρωτήθηκε ότι για να υπάρξουν αυτοί οι προβληματισμοί πρέπει να ξεμπερδέψουμε μέσα μας με το πρωταρχικό «δεν σας θέλουμε άλλο» το γιατί… είναι θέμα του καθενός προσωπικό.
Δεν σας είναι αρκετό ότι για πρώτη φορά κινητοποιήθηκαν άνθρωποι χωρίς πανό, ντουντούκες και μικροπολιτικά συμφέροντα?
Συμμετέχουμε σε μια διαμαρτυρία αγανάκτησης μόνο αν θα έχουμε και λύσεις όπως συμμετέχουμε σε ένα διαγώνισμα μόνο αν θα είμαστε σίγουροι ότι θα προβιβαστούμε?
Θα περιμένουμε τις εξελίξεις να τις μάθουμε από τις ειδήσεις των 8?
Δεν σας αρκεί ότι προσπάθησαν να τις μπουκοτάρουν κόμματα και συνδικαλιστές που είδαν ότι κινδυνεύουν να χάσουν πελατεία από το μικρομαγαζάκι τους?
Ότι το μνημόνιο 1 ήταν η αρχή , που χωρίς αντιδράσεις από εμάς ήταν επόμενο να προχωρήσουν άμεσα στο 2. Πως θα τους δείξουμε ότι δεν συμφωνούμε ? Ποιος μας βεβαιώνει ότι δεν θα υπάρξει και άλλη συνέχεια?
Γιατί μας νοιάζει αν η κινητοποίηση ξεκίνησε από τους Ισπανούς? Είναι τόσο σημαντική η μείωση του ελληνικό «εγώ»? Εδώ ο κόσμος καίγεται… Πόσο ανόητοι πρέπει να είμαστε όταν αρνιόμαστε να συμμετέχουμε γιατί δεν θέλουμε να μας μπερδέψουν με τους «ξεβολεμένους»? Γιατί εμείς είμαστε «οι αληθινοί επαναστάτες» οι σαλονάτοι, οι υπόλοιποι είναι γιαλαντζί?
Με τη φαντασία μας να καλπάζει πιστεύοντας ότι πίσω από τα «ψευδοκινήματα» υπάρχει κρυφοσυριζοκνίτικο κίνημα προχωράμε μπροστά? (το διαβάσαμε κι αυτό)
Έχουμε τόσο εμπιστοσύνη σε αυτούς που επιλέξαμε να μας εκπροσωπούν που βουλιάζουμε στη πολυθρόνα μας? Με ήσυχη τη συνείδησή μας?
Ξέρουμε εκ των προτέρων αν οι κινητοποιήσεις μας είναι δίκαιες προς τη σωστή κατεύθυνση? Αυτό συνήθως διαπιστώνετε εκ των υστέρων.
Βλέπουμε ότι ο κόσμος σηκώθηκε από τους καναπέδες του και διαμαρτυρήθηκε κι εμείς ψάχνουμε ερείσματα για να απαξιώσουμε τη μια και μοναδική ελπιδοφόρα κίνηση που μας έμεινε? ΓΙΑΤΙ?
Πόσα ακόμα πρέπει να χάσεις για να ενεργοποιηθείς? Ποιο είναι το δικό σου μέτρο?
Εσύ που κρίνεις αρνητικά από το σπίτι σου αυτή την κίνηση, δεν γνωρίζεις ότι η απραγία σου βρωμάει?
Έχεις το δικαίωμα της γνώμης σου, αλλά με το να τη διαλαλείς και να την υπερασπίζεσαι με σθένος, κάνεις σαν τον αδιάβαστο μαθητή που θέλει να συμπαρασύρει κι άλλους για να έχει άλλοθι.
Δεν πειράζει φίλε. Όταν θα έρθει η σειρά σου που θα νοιώσεις την αδικία στο πορτοφόλι σου, στη δουλειά σου και προσβληθούν τα συμφέροντά σου πάλι θα υπάρχουν κάποιοι που θα παλέψουν για να τα πάρεις πίσω, μήπως έτσι δεν γίνεται πάντα, κι ας τους κατηγορείς εσύ τώρα για πρόβατα.
http://ta-syka-syka.blogspot.com/2011/05/by-xanthippi-glavopoulou.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου