Vivere pericolosamente

«Μα τον Θεό.

Θα τα παρατήσω όλα.

Ποτέ μου δεν είχα φαντασθεί ότι θα χρειαζόταν η βοήθεια των πυροσβεστών, των αστυνομικών και των κλεφτοφάναρων για να μπορέσω να φύγω από τη Βουλή, χωρίς να φάω τη μούντζα της αρκούδας.

Έφυγα μέσα από τον Εθνικό Κήπο

μέσα στο σκοτάδι,

σαν κυνηγημένη,

στραμπούληξα το πόδι μου,

όταν πάτησα μία πέτρα».

Αυτό αφηγείται η βουλευτής του ΠαΣοΚ κυρία Μαρία Θεοχάρη, (πρώτη φορά έχει εκλεγεί βουλευτής) που την βοήθησαν οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής για να φύγει μέσα από τον Εθνικό Κήπο, μαζί με άλλους 9 συναδέλφους της βουλευτές και καμιά 20αριά έντρομους υπαλλήλους της Βουλής.

Η κυρία Μαρία Θεοχάρη περιγράφει ακριβώς
τι συνέβη το βράδυ στον Εθνικό Κήπο:

«Ήταν πραγματικά μαρτύριο,

περπατούσαμε μέσα στο σκοτάδι,

ενώ έξω φώναζαν διάφορα συνθήματα

για τους πολιτικούς και για τη Βουλή.

Δεν ξέραμε που πηγαίναμε.

Οι φακοί μας άνοιγαν τον δρόμο.

Στραμπούληξα το πόδι μου.

Οι συνάδελφοί μου βουλευτές,

όπως οι ΚΚ. Κουράκης και Γερανίδης και Αθ. Παπαγεωργίου μου έδιναν κουράγιο, μου έλεγαν

" πες ότι κάνουμε ένα ρομαντικό νυκτερινό
περίπατο στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου.

Βγήκαμε, μετά από ένα τέταρτο

στην έξοδο,

μπροστά από το Μέγαρο Μαξίμου.

Δεν ήξερα τι να κάνω.

Σταμάτησα ένα ταξί
και με πήγε στο Μετρό.
Ο άντρας μου στο μεταξύ γνώριζε ότι βρισκόμουν στη Βουλή, έβλεπε τις εικόνες από την τηλεόραση και δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί μου.

Ήταν μια νύχτα που
θα τη θυμάμαι, πάντα».

Lifo.gr