Εν μέσω θερινής ραστώνης, και ενώ ο υπεύθυνος ελληνικός λαός
λιάζεται στις παραλίες σίγουρος ότι το μέλλον βρίσκεται σε στιβαρά χέρια, με ιλιγγιώδη ταχύτητα προχωρά το
ξεπούλημα.
Περάστε κόσμε, ό,τι πάρεις ένα τάλληρο.
Όλα μέσα , δημόσια και κρατική περιουσία, λιμάνια, νησιά,
δάση ,βουνά, παραλίες, υπόγειος και
υπέργειος πλούτος εκποιείται τάχιστα με στόχο τα έσοδα να πάνε για τη μείωση
του Χρέους.
Η Ελλάδα αυτοκτονεί. Παραχωρώντας τις πηγές πλούτου της σε
αλλότρια χέρια για να μειώσει το τεράστιο Χρέος της αποκλείει κάθε περίπτωση
μελλοντικής επιβίωσης του λαού της.
Αναρωτιέμαι πολλές φορές. Πώς το δέχονται οι Έλληνες; Ναι,
είναι φιλοτομαριστές, ναι δεν αγαπάνε την χώρα τους αλλά ούτε το μέλλον των
δικών τους παιδιών δεν σκέφτονται;
Πεποίθηση μου είναι ότι μέγιστο ρόλο παίζει η –τηλεοπτική
συνήθως- επανάληψη της λέξης Ανάπτυξη ως πανάκειας.
Πιστεύουν οι αδαείς συμπατριώτες μας ότι μόλις ξεπουληθούν
όλα ή θα τους πάρουν οι Αγοραστές συνεταίρους ή ότι θα αρχίσει να ρέει το χρήμα
ζεστά και άκοπα –όπως είχαν μάθει με τα δανεικά- στις τσέπες τους και όλα θα
επιστρέψουν στην Ελλάδα του 2004 .
Κατάντησε η λέξη Ανάπτυξη για τον ελληνικό λαϊκό συλλογικό
νου σαν το Νερό του Καματερού ή την
Φραπελιά της κας Δρούζα που τα θεράπευε όλα.
Πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν θεραπεύει η Ανάπτυξη;;
Χλωμό, ειδικά το δεύτερο που αποτελεί γενετική εγκεφαλική
βλάβη.
Μόλις εκποιηθούν όλα απλώς θα γίνουμε η Γουατεμάλα της
Μεσογείου.
Εξαθλιωμένοι και αμόρφωτοι εργάτες Εταιρειών που θα
καταστρέψουν το Περιβάλλον καρπωνόμενες τεράστια κέρδη.
Μέσα στην εκποίηση και η Χίος, βέβαια.
Βιομηχανική ζώνη Ενέργειας. Αιολική Πτολεμαίδα.
Βέβαιο θεωρώ ότι οι αιρετοί θα ψηφίσουν «ναι» στο
Περιφερειακό Συμβούλιο για το έργο Ρόκα –Ιμπερντρόλα. Αναπτυξιολάγνοι είναι
εξάλλου , άσε που μέσα στο γενικό κλίμα «Το Μεγάλο Παζάρι» και να θέλανε ποιος
έχει το σθένος να πεί όχι;
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό γιατί η κατάσταση που θα
δημιουργηθεί δεν θα είναι ποτέ ξανά αναστρέψιμη. Και όμως , οι περισσότεροι το
αντιμετωπίζουν ανάλαφρα.
Σαν κάτι που γίνεται και ξεγίνεται με τη μία.
Σαν πολίτης και άνθρωπος έχεις δύο τρόπους να σκεφτείς για να πάρεις θέση σε μια τέτοια κολοσσιαία
και με τεράστιες συνέπειες επένδυση.
Με τη λογική και με την καρδιά.
Με τη λογική την επένδυση την έχουν εξετάσει απ΄όλες τις
πλευρές οι τεχνοκράτες.
Καλώδια, συνδέσεις, ψυχρές εφεδρείες, μεταφερόμενα φορτία
κλπ
Σαν ένας απλός άνθρωπος εγώ προβλέπω ότι θα συμβούν τα
παρακάτω μόλις –και εάν – εγκριθεί το έργο.
Θα έρθουν συνεργεία απ την Αθήνα για να αρχίσουν τα τεχνικά
έργα.
Ντόπια συνεργεία ψωμάκι μάλλον δεν θα φάνε γιατί οι εργασίες
είναι εξειδικευμένες.
Ακόμα και αν φάνε κανένα ψιχουλάκι στις περιοχές που θα
μπουν οι Βιομηχανικές ΑΠΕ δεν πρόκειται να γίνει ξανά ποτέ εργολαβική
εργασία.Οι περιοχές αυτές δεν θα΄χουν καμιά αξία ως γή οικοδομήσιμη ή κάτι
άλλο.
Κάποιος θα αντιπαραβάλει ότι τα Συνεργεία, αποτελούμενα από
ανθρώπους θα κάνουν κατανάλωση στη Χίο, θα νοικιαστούν δωμάτια κλπ.
Ορθόν αλλά την διετία των έργων υποδοχής και εγκατάστασης
των ανεμογεννητριών στις περιοχές - εργοτάξια δεν πρόκειται να πατάει το ποδάρι
τουρίστας ή άλλος ούτε για δείγμα.
Είδατε κανέναν να πίνει τον καφέ του , ας πούμε, σε εργοτάξιο οικοδομής;
Μετά την εγκατάσταση οι περιοχές αυτές δεν θα μπορούν να
αξιοποιηθούν με κανέναν άλλο τρόπο, ούτε για περιπάτους, ούτε για κτηνοτροφία ή
κυνήγια, εξάλλου τα πουλιά θα έχουν φύγει από καιρό. Τέλος.
Σαν πρακτικός άνθρωπος που είμαι πουθενά δεν είδα γραμμένο
ότι η Εταιρεία θα σταματήσει στις 75 α/γ ή ότι υποχρεούται να φύγει σε 25
χρόνια που είναι η ζωή ενός αιολικού πάρκου. Επίσης δεν κατάλαβα αν έχει
αγοράσει όλο το αιολικό δυναμικό του νησιού πράγμα που θα εμποδίσει τον κάθε
ιδιώτη να βάλει μια μικρή α/γ στην επιχείρηση ή το σπίτι του.
Η διασύνδεση μου φαίνεται ακόμη πιο γελοία υπόθεση. Ένα
καλώδιο θα διασχίσει όλο το Αιγαίο για να πάει στην Εύβοια και δεν θα πάει
δίπλα που είναι 6 μίλια
απόσταση;
Επίσης έχετε ακούσει εσείς ποτέ πρώτα να φέρνουν τα βαγόνια
του τραίνου και μετά τις γραμμές; Πρώτα έπρεπε να κατασκευαστεί το καλώδιο και μετά οι
α/γ έτσι το καταλαβαίνω εγώ.
Η δική μου λογική λέει ότι οι ΒΑΠΕ στήνονται στη Χίο- και
αλλού- για δύο πιθανούς λόγους. Ξεφόρτωμα σαβούρας γερμανικών και άλλων
ευρωπαϊκών εργοστασίων στο Νότο ή παιχνίδι με την αγορά Ρύπων (όχι βέβαια της
Ελλάδας αλλά πιθανότατα της Γερμανίας).
Όμως , όσο και να μετρήσουμε τα πιθανά κέρδη απ την επένδυση
αυτή, αν σκεφτείς με τον δεύτερο τρόπο, τον τρόπο της καρδιάς τίθεται ένα
συγκλονιστικό απλό ερώτημα:
-Με τι αντίτιμο ξεπουλάς την πατρίδα σου, τον τόπο σου;;
Τόποι αρχαιολογικοί, περιβαλλοντικοί παράδεισοι
προστατευμένοι, χώματα που ακούς ακόμη τις κραυγές της Σφαγής και του Χαλασμού
πόσο τιμώνται;
Αν σου δώσουν πόσα φράγκα θα είσαι ικανοποιημένος για να
ξεπουλήσεις την Ιστορία και τη Ζωή του τόπου σου;
Πού πήγε εκείνο το φιλότιμο κι η αρχέγονη λεβεντιά του
φτωχού Έλληνα που αν και δεν ήταν εγγράμματος ήταν τελικά μορφωμένος και ήξερε
ότι κάποια πράγματα δεν πουλιούνται , έστω και νεκρός δεν τα πουλάς, γιατί ΔΕΝ
ΣΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ.
Δεν δικαιούσαι να πουλήσεις το Μέλλον.Δεν δικαιούσαι να
πουλήσεις το Παρελθόν.
Όσα κι αν σου δώσουν. Πόσο μάλλον τώρα που δεν σου δίνουν
τίποτα, καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς.
Οι Ρωμαίοι είχαν στο Δίκαιο τους που αποτελεί τη βάση του
Ευρωπαϊκού δικαίου μία ρήτρα ασφαλείας , το RES EXTRA COMMERCIUM, που απαγόρευε να πουληθούν όσα θεωρούσαν κληρονομιά
για τις μελλοντικές γενιές, δημόσια γή και υποδομές τους.
Εμείς, με μεγάλη ευκολία και χωρίς τσίπα τα πουλάμε όλα.
Στον πρώτο τυχόντα. Χωρίς πολλές ερωτήσεις.
Τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας όταν ακούν την νοερή
ερώτηση των σύγχρονων Ελλήνων : «Πόσα θα κονομήσουμε;»
Όνειδος και βασανιστική εξαθλίωση θα κονομήσουμε.
Και αυτό σας το εγγυώμαι.
Με το χέρι στην καρδιά μου που δεν έχει μετατραπεί ακόμα σε
ταμειακή μηχανή.
Με θλίψη και με το χέρι στην καρδιά.
Σοφία Λαμπίκη
12/7/2012
Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές·
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εσύ μακριά από τη Χώρα, που σου χάρισε το λίκνο.
Όσα εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν,
και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.
Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα·
κι εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.
Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία:
η λεία που εσύ φυλάττεις.
Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά,
στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.
Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από εσένα,
ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.
Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμων εξουσία
ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.
Σ’ εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη,
και σ’ όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που εσένα φιλοξένησε.
Όμως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του
όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό σου θησαυροφυλάκιο.
Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων·
όμως ο Σωκράτης, με οργή σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.
Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό σου οι θεοί,
που τον Ολυμπό τους η δική σου θέληση ζητάει ν’ απαλλοτριώσει.
Στερημένη από πνεύμα, εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα,
που το πνεύμα της, εσένα, Ευρώπη, δημιούργησε.
Γκίντερ Γκρας "Η ντροπή της Ευρώπης"
Μετάφραση Πατρίτσια Αδαμοπούλου
Πολύ ωραίο το άρθρο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή