Μιλά όταν χρειάζεται και σιωπά όταν πρέπει, θέτει ερωτήματα και βασανίζει με γρίφους.
Συνολικές προβολές σελίδας
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012
Violent August: The 1918 Anti-Greek Riots in Toronto - Documentary Film
ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΤΟ 1918 ΣΤΟ ΤΟΡΟΝΤΟ! ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ "ΣΚΟΥΠΑ" ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
«Κάθε κορφή και φλάμπουρο, κάθε κλαδί και κλέφτης…»(δημοτικό τραγούδι)
Από τη γέννηση, του το Ελληνικό Κράτος παρουσίαζε μια «βυζαντινή» ιδιαιτερότητα.
Σαν συνέχεια μιας μακράς παράδοσης των αυτόνομων διοικητικά επαρχιών , των βυζαντινών Θεμάτων, αυτόνομων πολιτικά και στρατιωτικά, με ελάχιστη εξάρτηση από το κέντρο της Αυτοκρατορίας, κάτι που ελάχιστα διατάραξε η Οθωμανική Τουρκία που κατέλαβε μετέπειτα τις βυζαντινές επαρχίες, στην Ελλάδα ανθούσε ο τοπικισμός.
Κατηγορήθηκε βάναυσα η άρνηση και αντίσταση των κατοίκων των, με κάθε φορά διαφορετικό διοικητικό όνομα, επαρχιών –περιφερειών της επαρχίας και των νησιών της Ελλάδας να ενταχθούν και να υπακούσουν πλήρως σε ένα υδροκέφαλο κράτος που κυβερνούσε από μακριά με μια δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία παντελώς ξένη με τα συμφέροντα αλλά και τις ανάγκες του κάθε τόπου ξεχωριστά.
Πολλές φορές λοιδωρήθηκαν τα «τοπικά συμφέροντα» τα οποία λειτουργούσαν επιβαρυντικά για τον «κοινό καλό» και το ελληνικό κράτος έτρεμε από την γένεσή του για πιθανές αποσχιστικές τάσεις περιοχών της χώρας που είχαν διαφορετική παράδοση και γλωσσικά ιδιώματα και καμιά φορά ακόμα και γλώσσα.
Ποτέ στην Ελλάδα δεν προτάθηκε αλλά ούτε και σχεδιάστηκε ένα μοντέλο σαν –ας πούμε – της Ελβετίας με τα καντόνια ή ακόμα και των ΗΠΑ με τις ημιαυτόνομες στην ουσία Πολιτείες τους.
Και έτσι πορεύτηκε το Ελληνικό Κράτος.
Πάντα η Επαρχία συντηρούσε ένα υδροκέφαλο κέντρο.
Έστελνε τα υλικά αγαθά και τους ανθρώπους της.
Την ξέσκισαν οι κυβερνήσεις .Την λεηλάτησαν. Της συμπεριφέρθηκαν σαν να ήταν υπόδουλη στο Κέντρο, λοιδώρησαν τους κατοίκους της σαν «βλάχους αμόρφωτους χωριάτες και βοσκούς » ή «αγράμματους ψαράδες και ναυτικούς».
Ξέχασαν οι περισσότεροι κυβερνώντες ή ανώτεροι δημοσιουπαλληλίσκοι, γενικοί γραμματείς ή φαρισαίοι ότι κι εκείνοι δεν μεγάλωσαν στο δάσος της Βουλώνης.
Από την αρχή έτσι στήθηκε το ελληνικό κράτος.
Σχετίζεται απόλυτα με το ότι μετά την ίδρυση τους ελληνικού κράτους εκείνοι που έπιασαν τα πόστα της διοίκησης ήταν οι «Ετερόχθονες» οι μορφωμένοι του εξωτερικού Έλληνες και όχι οι «αυτόχθονες» δλδ εκείνοι που σήκωσαν τουφέκι στην Επανάσταση.
Και έτσι τραβά το βιολί χρόνια.
Άφησαν την περιφέρεια της χώρας στη μοίρα της .Χωρίς σχολεία, νοσοκομεία, συγκοινωνία , αλλά τρεφόντουσαν από τις σάρκες της.
Την ερήμωσαν. Την εγκατέλειψαν στα χέρια λίγων γενναίων που έμειναν πίσω στα χώματα της και πάλευαν να επιβιώσουν. Δεν είχε αξία γι΄αυτούς για πολλά χρόνια.
Ξαφνικά την θυμήθηκαν .
Αμέσως τα νησιά γίνανε οικόπεδα για εξοχικά και τα βουνά οικόπεδα για χιονοδρομικά κέντρα. Πάλι απ΄ την Μεγάλη Πόλη τα σχέδια, δεν ρώτησαν κανέναν ντόπιο.
Δρόμοι, αεροδρόμια φτιαγμένα όπου νάναι, ό,τι νάναι στα παλιά τους τα παπούτσια τί λέγανε οι άνθρωποι που μένανε εκεί.
Σημασία είχε η «αξιοποίηση» των περιοχών που οι σφουγγοκωλάριοι θεωρούσαν νταμάρι για πούλημα.
Και έτσι βήμα –βήμα φτάσαμε στο τώρα, στον απόλυτο πάτο.
Και πάλι τα ίδια.
Κάτσανε κάτω τα μεγάλα κεφάλια και επί χάρτου μοιράσανε την Ελλάδα, την ελληνική επαρχία γιατί η Αθήνα δεν έχει και τίποτα να μοιράσεις, κόλαση επί της γης είναι, και αποφασίσανε αλλού τουρισμός χλιδάτος , αλλού ενέργεια, αλλού μέταλλα, χωρίς να ρωτήσουνε κανέναν απ΄αυτούς που ζουν εκεί.
Σαν να μην ζει άνθρωπος σ΄αυτά τα μέρη.
Σαν να θέλουν να μην ζει άνθρωπος σ΄αυτά τα μέρη.
Και τώρα έρχονται οι αγοραστές να πάρουν την πραμάτεια τους.
Δικιά τους είναι άσχετο αν με τα δικά μας τα λεφτά –επιδοτήσεις και δάνεια με εγγυήσεις Δημοσίου- τα παίρνουν κοψοχρονιά.
Μια έκπληξη όμως τους περίμενε. Δεν τους είχαν πει οι καρεκλοκένταυροι ότι στα Μεγάλα Χωράφια που αγοράσανε υπάρχουν και Άνθρωποι.
Άνθρωποι ζωντανοί που κατοικούν εκεί, είναι ο Τόπος τους, ζούν από και με τη γης και τη θάλασσα, τα βουνά, τα ζώα , τα πουλιά, τα σπαρτά.
Εκεί η γής, ο τόπος , η πατρίδα είναι χειροπιαστά. Απλώνεις το χέρι και πιάνεις μια χούφτα γης μες τη γροθιά σου. Βουτάς το χέρι και χαιδεύεις τη θάλασσα. Σηκώνεις τα μάτια και κοιτάς απευθείας τον ουρανό. Κάθεσαι το βράδυ στο μπαλκονάκι και μιλάς με το γείτονα, κάνεις έναν περίπατο και μιλάς στο φίλο.
Πατρίδα. Αυτό είναι η πατρίδα.
Δεν το φαντάζονταν οι Σχεδιαστές της Ανάπτυξης ότι υπάρχει πατρίδα, ζούν στη Μεγάλη Πόλη , εκεί δεν υπάρχει τόπος, ο Τόπος σου. Μόνο τα φράγκα είναι η πατρίδα σου στη Μεγάλη Πόλη.
Δεν θα ξεμπερδέψουν εύκολα με τους χωριάτες και τους νησιώτες.
Αυτοί δεν διαδηλώνουν σαν τους ανέστιους κατοίκους των μεγαλουπόλεων για το μισθό και την σύνταξη, άυλο χρήμα που κανείς δεν ξέρει ποιος το τυπώνει και πού.
Οι βουνίσιοι, οι νησιώτες, τον πλούτο που πάνε να τους αρπάξουνε τον έχουνε χειροπιαστό. Είναι δικός τους. Και κανένας μεγαλοεπενδυτής δεν θα τους τον αρπάξει εύκολα.
Στα νησιά , στα βουνά, στα χωριά, στις κωμοπόλεις κρύβεται η τελευταία ελπίδα Αντίστασης στον οδοστρωτήρα που ήρθε.
Η τελική και ολοκληρωτική αντίσταση.
Αγώνας σκληρός και με αμφίβολο νικητή.
Αλλά είναι σίγουρο ότι θα γίνει από τη μιά γωνιά της Ελλάδας μέχρι την άλλη.
Θα ανεμίσουν ξανά τα μπαϊράκια περήφανα στον αέρα.
Στα σίγουρα.
Σοφία Λαμπίκη
(φωτό του Αντώνη Τσατσαρώνη)
Οι αδιάβαστοι Χρυσοχοϊδηδες είναι καιρός να φεύγουν
Τελικά η πρόσφατη περιβόητη φράση Χρυσοχοϊδη "δεν διάβασα το Μνημόνιο" ήρθε να δώσει τίτλο και να χαρακτηρίσει ολόκληρη την μεταπολιτευτική εποχή από τότε που ανέβηκε το Πασόκ για πρώτη φορά στην κυβέρνηση έως σήμερα που τα δυο κόμματα εξουσίας καταποντίζονται.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια που όχι μόνο παρακολουθώ τις πολιτικές εξελίξεις αλλά και αγωνίζομαι για τις πολιτικές απόψεις μου, κυρίως όσον αφορά στα ζητήματα της μη "ανάπτυξης", της προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, έχω βρεθεί πάρα πολλές φορές αντιμέτωπος με αδιάβαστους και αδιάφορους πολιτικούς άντρες, οι οποίοι βέβαια κατέχουν θέση ευθύνης και έχουν δικαίωμα ψήφου και απόφασης, γεγονός που με έχει αγανακτήσει και ουκ ολίγες φορές εξοργίσει.
Το Πασόκ του Ανδρέα Παπανδρέου χαμήλωσε τις καρέκλες για να καθίσουν οι κώλοι μας, είχε αποφανθεί πολύ εύστοχα ένας ενθουσιασμένος αντιδήμαρχος της πόλης μου πριν μερικά χρόνια. Έτσι, κάθε λογής αμόρφωτοι, απαίδευτοι ιστορικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, πολιτικά, έχοντας εφόδια μονάχα την κομματική τους πορεία, η οποία είχε να επιδείξει από αφισοκολλήσεις και τραμπουκισμούς έως γλοιώδεις και αναξιοπρεπείς συμπεριφορές, σιχαμερές για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, κατέλαβαν θέσεις και ανέλαβαν ευθύνες. Και βέβαια το μέλλον των τόπων τους και γενικότερα της χώρας στα ανάξια χέρια και στις ελαστικές συνειδήσεις τους.
Κι ήρθε ο Χρυσοχοϊδης με μια φράση να τους εκφράσει όλους, να δώσει τίτλο στην εποχή.
Από το 1990, από τότε που θεσπίστηκαν οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ως απαραίτητες για την κατασκευή κάποιου σημαντικού ή μεγάλου έργου, δεν έτυχε να συμμετάσχω ποτέ σε πολιτικό όργανο (ως ενεργός πολίτης βέβαια και δίχως δικαίωμα ψήφου), στο οποίο να δω κατά την συζήτηση του θέματος, έναν διαβασμένο αιρετό. Ποτέ.
Αυτή η σκέψη γεννήθηκε πάλι στον νου μου προχθές ακούγοντας τον Δήμαρχο Χίου να μας λέει ότι δεν έχει ιδέα για την επένδυση Ρόκα στο νησί. Σε ένα αμφιθέατρο φίσκα από απλούς πολίτες που αγωνιούσαν για το μέλλον του νησιού μετά από ένα τέτοιο φαραωνικό έργο ή που ενδιαφέρονταν να μάθουν γι' αυτό και τις συνέπειές του ή που είχαν ήδη μελετήσει τις 3.000 σελίδες της ΜΠΕ και διέθεταν διαμορφωμένη πολιτική άποψη για το τεράστιο αυτό ζήτημα, εμφανίστηκε ο πρώτος πολίτης του Δήμου, αυτός που θα έπρεπε να ήταν ο πρώτος που θα είχε μελετήσει το θέμα και θα είχε προκαλέσει και οργανώσει αυτή την ενημερωτική για το κοινό εκδήλωση, αντ' αυτού εμφανίστηκε μετά από πίεση και επιμονή πολιτών για να πει από μικροφώνου ότι δεν έχει ιδέα για το ζήτημα!
Την ίδια ακριβώς πολιτική συμπεριφορά εμφανίζουν απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας κάθε λογής Δήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι, Περιφερειάρχες και λοιποί συμμετέχοντες σε αυτά τα θλιβερά τσούρμα. Μια βόλτα στο διαδίκτυο θα σας πείσει. Στην Κρήτη με τα προγράμματα των ΑΠΕ, μόνο οι απλοί ενεργοί πολίτες διάβασαν τις μελέτες και πήγαν στα Συμβούλια να πείσουν τους αδιάβαστους για τις μη αναστρέψιμες συνέπειες των έργων που καλούνταν ελαφρά τη καρδία να ψηφίσουν. Θα σας δείξει τα ίδια παντού. Σε όλη την Ελλάδα η ίδια κι απαράλλαχτη κατάσταση. Πολίτες που αφιερώνουν προσωπικό χρόνο, ψυχικό σθένος και γνώσεις για να προστατέψουν τους τόπους τους από αδιάβαστους, αδιάφορους, ανόητους, επικίνδυνους πολιτικούς που είτε κάθονται και τους ακούνε δίχως να καταλαβαίνουν λέξη και με απόφαση προειλημμένη, είτε εξοργίζονται κιόλας οι νάνοι και κραυγάζουν εξαπολύοντας κατηγορίες και χαρακτηρισμούς μειωτικούς για τους ανθρώπους που πάσχισαν να κάνουν ό,τι ακριβώς είχαν την ευθύνη να πράξουν οι ίδιοι. Να διαβάσουν τις μελέτες και να διαμορφώσουν άποψη. Αυτοί και οι κάθε λογής δημοσιογραφίσκοι παπαγάλοι τους φτάνουνε και στο σημείο να μιλούν για μηδενιστές, για αντιαναπτυξιακούς, για πρωτόγονους που θέλουν να ζουν σε σπηλιές και να τρώνε ακρίδες, για ανθρώπους τροχοπέδη στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του κάθε τόπου. Ο βλάκας είναι βέβαιος για όλα και πάνω απ' όλα για τον εαυτό του. Οι υπόλοιποι διαβάζουν και ψάχνονται. Προφανώς η πλειοψηφία όσων συμμετέχουν στις εκλογές ομοιάζει και εκφράζεται από τους αντιπροσώπους της.
Γι' αυτό καταστράφηκε και ξεπουλιέται τώρα η Ελλάδα στις πολυεθνικές. Διότι όλοι, από προέδρους κοινοτήτων μέχρι υπουργούς, περάσανε μια ολόκληρη πολιτική σταδιοδρομία αδιάβαστοι κι ανυποψίαστοι, και φτάσανε στον Χρυσοχοϊδη να βρούνε επιτέλους τον άνθρωπό τους. Τον άνθρωπο που το παραδέχτηκε, όχι από γενναιότητα βέβαια, και εξέφρασε με τέσσερις λέξεις όλη την ιστορική πορεία των ελλήνων πολιτικάντηδων της μεταπολίτευσης. Δεν είχαν διαβάσει ποτέ τίποτα από όσα ψήφισαν.
Συμπέρασμα: Συμμετέχετε σ' αυτές τις εκλογές και στείλτε τους επιτέλους αδιάβαστους. Καλά ήτανε ως εδώ. Δεν έχετε κουραστεί τόσα χρόνια;
Γιάννης Μακριδάκης
(φωτό από kounoupi.gr)
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
Υπογράψτε κατά των Αιολικών Εργοστασίων ΡΟΚΑ -ΙΜΠΕΡΝΤΡΟΛΑ ΣΤΗ ΧΙΟ
Χιώτες και Χιώτισσες, κάτοικοι του νησιού αλλά και απόδημοι
Φυσικά είμαστε όλοι υπέρμαχοι της χρήσης εναλλακτικών πηγών ενέργειας ΑΛΛΑ δεν είναι αυτό το ζήτημα στην περίπτωση της επένδυσης της ισπανικής Iberdrola-Ροκας, η οποία εισβάλει στο νησί μας για να το μετατρέψει σε βιομηχανική ζώνη αφού η προτεινόμενη επένδυσή της απέχει μακράν από τη φιλοσοφία και τις πρακτικές της πράσινης και αειφόρου ανάπτυξης, προσβλέποντας μονάχα σε γιγαντισμό έργων και κερδών.
Σε περίπτωση έγκρισής του το έργο:
- Θα υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής μας και θα αλλοιώσει τον νησιωτικό χαρακτήρα της Χίου καθώς οι γιγάντιες ανεμογεννήτριες θα είναι ορατές από τα περισσότερα σημεία του νησιού
- Θα καταστρέψει ένα τεράστιο κομμάτι του φυσικού τοπίου της Χίου με δεκάδες χιλιόμετρα διανοίξεις δρόμων, εκατοντάδες στρέμματα εκβραχισμών και εκχερσώσεων, επεμβάσεις μη αναστρέψιμες.
- Θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στα είδη των πουλιών και στους βιότοπούς τους και ενδεχομένως στο μικροκλίμα του νησιού
- Θα πλήξει τον τουριστικό τομέα και θα ακυρώσει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού στον τόπο μας
- Θα στερήσει δια παντός τη δυνατότητα από την τοπική κοινωνία και τον Δήμο μας να εκμεταλλευθεί ο ίδιος την αιολική ενέργεια προς όφελος των δημοτών του, ενώ θα καταστήσει το νησί ισοβίως δέσμιο ενεργειακά από ένα καλώδιο μιας ιδιωτικής και πολυεθνικής εταιρίας.
- Θα προσφέρει δυσανάλογα λίγες σε σχέση με το μέγεθος του έργου θέσεις εργασίας και για πολύ περιορισμένο χρόνο, δηλαδή μονάχα όσο διαρκούν τα έργα κατασκευής των αιολικων εργοστασίων, ενώ είναι βέβαιο ότι και οι λιγοστές έμμεσες θέσεις εργασίας δεν θα καλυφθούν από ντόπιο πληθυσμό λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας και τεχνικών προδιαγραφών.
Θα αποδώσει λιγοστά αντισταθμιστικά οφέλη αφού σε κάθε κάτοικο των Δημοτικών Ενοτήτων Ομηρούπολης Καρδαμύλων και Αμανής αντιστοιχούν λίγες δεκάδες ευρώ το χρόνο.
Χιώτες και Χιώτισσες Η Χίος δεν αλλοιώθηκε και δεν αλώθηκε από το πανελλαδικό τουριστικό ντελίριο περασμένων δεκαετιών, οι Χιώτες δεν ξεπούλησαν ποτέ ούτε τον τόπο τους ούτε την αξιοπρέπειά τους, ούτε την ποιότητα της ζωής τους ούτε το μέλλον των παιδιών τους. Έχουμε χρέος να σταθούμε και σήμερα στο ύψος μας και να αποτρέψουμε αυτή την καταστροφή.
Χιώτες και Χιώτισσες Η Χίος δεν αλλοιώθηκε και δεν αλώθηκε από το πανελλαδικό τουριστικό ντελίριο περασμένων δεκαετιών, οι Χιώτες δεν ξεπούλησαν ποτέ ούτε τον τόπο τους ούτε την αξιοπρέπειά τους, ούτε την ποιότητα της ζωής τους ούτε το μέλλον των παιδιών τους. Έχουμε χρέος να σταθούμε και σήμερα στο ύψος μας και να αποτρέψουμε αυτή την καταστροφή.
Η Χίος, το νησί μας, μας έχει ανάγκη.
Υπογραφετε εδώ :
http://www.petitionbuzz.com/petitions/chioswindturbines
Νίκος Μπελογιάνης
[Αναδημοσίευση από το εξαιρετικό blog Κόκκινος Φάκελος με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη]
Στο σημείο αυτό θα αφιερώσουμε ένα άρθρο για τον Νίκο Μπελογιάννη έναν γνήσιο πατριώτη, κομμουνιστή και άνθρωπο .
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1915 στην Αμαλιάδα, όπου και πέρασε τα τρυφερά παιδικά του χρόνια. Είχε δύο αδελφές, την Αργεντίνα (πέθανε από φυματίωση στην Κατοχή) και την Ελένη (πέθανε μετά από φρικτά βασανιστήρια της χωροφυλακής το 1948) ενταγμένες και αυτές στο λαϊκό κίνημα. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, με την μικρή οικονομική άνεση που είχε ο πατέρας του, πήγε στην Αθήνα και τελείωσε την Νομική Σχολή Αθηνών. Ήδη από το Γυμνάσιο είχε έρθει σε επαφή με τις ιδέες της αριστεράς στους κόλπους των αγροτών. Στα μαθητικά του λοιπόν χρόνια εντάσσεται στην ΟΚΝΕ και από το 1934 γίνεται και μέλος του ΚΚΕ ενώ κατά την Κατοχή θα συμμετέχει και στα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ. Το 1934 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά ενώ το 1936 θα καταδικαστεί ερήμην σε δύο χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή σε αγροτικές κινητοποιήσεις. Κατά τα φοιτητικά του χρόνια θα πάρει μέρος στο αντιφασιστικό μέτωπο Σοφούλη. Λίγους μήνες μετά θα συλληφθεί και θα εκτοπιστεί στην Ίο. Τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους θα πάρει χάρη για να στρατευθεί. Η δικτατορία του Μεταξά τον βρίσκει λοιπόν στρατιώτη. Και εκεί ο Νίκος Μπελογιάννης θα αναπτύξει έντονη συνδικαλιστική δράση και με την κατηγορία της κομμουνιστικής δραστηριότητας θα καταδικαστεί σε 6 μήνες εξορία.
Μετά την εξορία ο Μπελογιάννης θα μπει πιο ενεργά στην παράνομη κομματική δουλειά σε συνθήκες σκληρές και απάνθρωπες. Τον Μάιο του 1938 συλλαμβάνεται εκ νέου και καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλάκιση. Η Κατοχή λοιπόν θα έρθει και θα βρει τον Νίκο Μπελογιάννη στις φυλακές τις Αίγινας. Αργότερα θα μεταφερθεί στην Ακροναυπλιά. Βαριά άρρωστος θα μεταφερθεί στο Χαιδάρι και μετά στο Σωτηρία. Εκεί το 1943 θα αποδράσει από το νοσοκομείο και θα στελεχωθεί στο ΕΑΜ Πελοποννήσου. Εκεί τίθεται υπεύθυνος του εντύπου “Ελεύθερος Μοριάς” και αργότερα του εντύπου “Ελεύθερη Αχαΐα” με το ψευδώνυμο Πέτρος Φλογαίτης.
Το 1947 μεταπηδά στην Στερεά Ελλάδα ως πολιτικός επίτροπος της 10ης Μεραρχίας του ΔΣΕ. Στις σκληρές μάχες του Γράμμου το 1948 θα τραυματιστεί στο χέρι. Αργότερα θα βρεθεί με τους άλλους πολιτικούς πρόσφυγες του ΔΣΕ, στο Μπουλκές.
Οι κομματικές οργανώσεις στην Ελλάδα εν τω μεταξύ βρίσκονται υπό διάλυση. Η Ασφάλεια έχει καταφέρει ισχυρά πλήγματα στον παράνομο μηχανισμό και έχει διεισδύσει στις οργανώσεις. Το 1950 το ΠΓ. του ΚΚΕ αποφασίζει να στείλει στελέχη του παράνομα στην Ελλάδα για να ανασυντάξουν τις οργανώσεις και να τις εκκαθαρίσουν από τους χαφιέδες. Ο ραδιοφωνικός σταθμός Ελεύθερη Ελλάδα που εκπέμπει από το Βουκουρέστι καλεί διαρκώς τις οργανώσεις να απομονώσουν τους χαφιέδες.
Έτσι το 1950 ο Νίκος Μπελογιάννης φθάνει παράνομα στην Ελλάδα με αργεντίνικο διαβατήριο και το όνομα Ερρίκος Πανόζ. Διαμένει για μικρό διάστημα στο ξενοδοχείο “Μέγα” στην οδό Σταδίου και αλλάζει αμέσως ταυτότητα με μια πλαστή με ελληνική υπηκοότητα.
Στις 21 Δεκεμβρίου ο Μπελογιάννης δεν εμφανίζεται στο προσυμφωνημένο ραντεβού που είχε με την γυναίκα και συντρόφισσα του Έλλη Παππά. Η ίδια θα μεταβεί την επόμενη σε ένα δεύτερο ραντεβού που είχε με έναν σύντροφο του κομματικού μηχανισμού με το όνομα Στάθη Δομάζο. Το ραντεβού είναι στην γιάφκα του κόμματος στην οδό Πλαπούτα. Εκεί δεν θα βρει κανέναν. Όμως τα όργανα της Ασφάλειας που έχουν ήδη συλλάβει τον Μπελογιάννη και τον Δομάζο την παρακολουθούν και την συλλαμβάνουν
την επόμενη.
Στις 29 Δεκεμβρίου η Ασφάλεια ανακοινώνει την σύλληψη 30 ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ. Στον τύπο αφήνεται να εννοηθεί ότι μερικά από αυτά στάλθηκαν από το εξωτερικό στην Ελλάδα για κατασκοπεία. Ονόματα δεν αναφέρονται. Τις συλλήψεις θα ακολουθήσουν άγριες ανακρίσεις που δεν θα αναφερθούν φυσικά στον τύπο.
Στις 4 Ιανουαρίου του 1951, σε μακροσκελέστατο ρεπορτάζ θα αναφερθεί ότι ανάμεσα στα στελέχη που βρίσκονται υπό κράτηση βρίσκεται και ο Νίκος Μπελογιάννης μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και ο σύνδεσμός του Έλλη Ιωαννίδου Παππά, μέλος της ΚΟΑ. Από την ημέρα της σύλληψής τους τα μέλη του ΚΚΕ βρίσκονται κλεισμένα στα μπουντρούμια της ειδικής ασφάλειας σε απόλυτη απομόνωση και δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Το κελί της Παππά κρατείται σκοτεινό 24 ώρες της μέρας ενώ αυτό του Μπελογιάννη φωτίζεται διαρκώς ώστε ο κρατούμενος να μην μπορεί να κοιμηθεί. Μια μονάχα φορά επιτρέπεται στην μητέρα του Βασιλικά να δει το παιδί της και αυτό γιατί η ασφάλεια πίστευε ότι θα τον προέτρεπε να δηλώσει. Εκείνη φυσικά γνωρίζοντας τον δρόμο που έχει επιλέξει από καιρό το παιδί της δεν κάνει τίποτα τέτοιο. Η επικοινωνία του ζευγαριού γίνεται μέσω σκουπιδιών και κουρελιών
Στις 12 Ιανουαρίου την Έλλη Παππά επισκέπτεται ο αμερικάνος Ρόμπερτ Ντρίσκολ και της προτείνει να την στείλει για σπουδές στις ΗΠΑ αν μονάχα δηλώσει οτι το ΚΚΕ δεν είναι κόμμα μαρξιστικό. Αργοτερα, όπως διηγείται η ίδια, προσπάθησε να την πάει σε ένα μηχάνημα εξαγωγής της αλήθειας που θα το χειρίζονταν κάποιος γερμανός ειδικός. Εν τω μεταξύ οι συλλήψεις γενικέυονται. Η ασφάλεια συλλαμβάνει πάνω από 90 ανθρώπους σε όλη την Αθήνα που παραπέμπονται σε δίκη από το Έκτακτο
Στρατοδικείο Αθηνών.
Η πρώτη δίκη του Μπελογιάννη ξεκινά στις 19 Οκτωβρίου του 1951, στα δικαστήρια της οδού Σανταρόζα. Εκεί δικάζεται από το έκτακτο στρατοδικείο για παράβαση του Α.Ν. 509. Η σύνθεση του δικαστηρίου έχει ήδη προεπιλεγεί από την παραστρατιωτική οργάνωση ΙΔΕΑ. Ένας απο τους στρατοδίκες του Μπελογιάννη είναι και ο μετέπειτα δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος. Συγκατηγορούμενοι του Μπελογιάννη είναι μεταξύ άλλων, η Έλλη Παππά, ο Τάκης Λαζαρίδης, ο Μιλτιάδης Μπισμπιάνος και ο Χαρίλαος Τουλιάτος.
Στις 16 Νοέμβρη, ώρα 3 το πρωί, το δικαστήριο καταδικάζει τον Μπελογιάννη και τους υπόλοιπους 10 συγκατηγορούμνούς του σε θάνατο. Την επόμενη ο πρωθυπουργός Πλαστήρας θα δηλώσει ότι οι κατηγορούμενοι δεν θα εκτελεστούν. Έτσι ο Μπελογιάννης μεταφέρεται στην Κέρκυρα όπου θα ολοκληρώσει την μελέτη που είχε ξεκινήσει να συγγράφει στην απομόνωση της ασφάλειας με τίτλο: “Οι ρίζες της νεοελληνικής λογοτεχνίας”. Μερικές μέρες μετά θα ανακαλυφθούν στην Γλυφάδα και την Καλλιθέα ασύρματοι σε γιάφκα του ΚΚΕ από τους οποίους τα μέλη στην Ελλάδα έρχονταν σε επαφή με μέλη στο εξωτερικό. Η ανακάλυψη αυτή θα δώσει νέα τροπή στην υπόθεση Μπελογιάννη.
Στα τέλη του Ιανουαρίου του 1952, ο Μπελογιάννης μεταφέρεται ξανά στην γενική ασφάλεια στην Αθήνα. Ο γενικός διευθυντής της ασφάλειας Ι. Πανόπουλος θα καλέσει τον Μπελογιάννης στο γραφείο του και θα του πει: ” Για την δική σου αξιοπρέπεια και την δική μας, δεν σου ζητάμε δήλωση. Σου ζητάμε μόνο να προσχωρήσεις σε εμάς και αύριο θα γίνεις και υπουργός!” Στην συνέχεια του υπογραμμίζει οτι δεν θέλει να του αποκαλύψει πρόσωπα και πράγματα. Ο Μπελογιάννης φυσικά αρνείται με χαμόγελο.
Στις 15 Φεβρουαρίου, ο Νίκος Μπελογιάννης θα παραπεμφθεί εκ νέου σε δίκη, μαζί με ακόμα 28 συντρόφους του για κατασκοπία, με βάση τον νόμο 375 του 1936. Η βάση της κατηγορίας είναι οι ασύρματοι που έχουν βρεθεί. Ο υπεύθυνος των ασυρμάτων Ν. Βαβούδης αυτοκτονεί σε κρύπτη του σπιτιού του Νίκου Καλούμενου στην οδό Λυκούργου 13 στην Καλλιθέα. Ο Βαβούδης είχε πολλές φορές δηλώσει ότι δεν θα έπεφτε ποτέ ζωντανός στα χέρια του εχθρού. Ο Νίκος Μπελογιάννης στην νέα δίκη του θα αντικρούσει με πυγμή όλες τις κατηγορίες. Μιλάει για δίκες σκοπιμότητας, που έχουν ως απότερο στόχο, την συντήρηση του κλίματος ανωμαλίας στην χώρα. Αργότερα θα τονίσει υπερασπιζόμενος τον εαυτό του, τους αγώνες του ΚΚΕ για την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας .
Η απολογία του είναι η παρακάτω:
«Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το κόμμα μου παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας. Στο πρόσωπό μου δικάζεται η πολιτική του ΚΚΕ».
«Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών… Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του… Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ’ αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
«Θα έλεγα ότι “δε μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου”, γιατί ο κόσμος το ‘χει τούμπανο τι ρόλο παίζουν οι Αμερικανοί στην Ελλάδα. Και εδώ μέσα αποδείχτηκε ο ρόλος τους, ακόμη και στις ανακρίσεις της Ασφάλειας. Οι κομμουνιστές δεν είναι όργανα των ξένων. Ο κομμουνισμός είναι πανανθρώπινο ιδανικό και παγκόσμιο κίνημα (…). Μπορεί ποτέ όργανα των ξένων να δημιουργήσουν ένα τέτοιο μεγαλειώδες κίνημα; Ποιος ξένος πράκτορας δίνει με τέτοια απλοχεριά τη ζωή του, όπως τη δίνουν χιλιάδες κομμουνιστές; Οι θυσίες αυτές μόνο με τις θυσίες των πρώτων χριστιανών μπορεί να συγκριθούν. Αλλά και πάλι υπάρχει μια διαφορά, ότι ενώ οι χριστιανοί δέχονταν το μαρτύριο και το θάνατο, ελπίζοντας να κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών, οι κομμουνιστές δίνουν τη ζωή τους μην ελπίζοντας σε τίποτα. Τη δίνουν για ν’ ανατείλει στην ανθρωπότητα ένα καλύτερο, ευτυχισμένο αύριο, που αυτοί δε θα το ζήσουν. Ποιο όργανο των ξένων μπορεί να προσφέρει τη ζωή του σ’ έναν τέτοιο μεγάλο σκοπό;».
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει στο λαό βαθιές ρίζες. Συνδέεται μαζί του με ακατάλυτους δεσμούς αίματος και δεν μπορεί κανείς να το εξοντώσει ούτε με στρατοδικεία, ούτε με εκτελεστικά αποσπάσματα. Ο στόχος μας ήταν και είναι να προστατέψουμε τα συμφέροντα του λαού και της χώρας μας…»
*
«Τα δικαστήριά σας είναι δικαστήρια σκοπιμότητας. Γι’ αυτό δε ζητώ την επιείκειά σας. Αντικρίζω την καταδικαστική σας απόφαση με περηφάνια και ηρεμία. Με το κεφάλι ψηλά θα σταθώ μπροστά στο εκτελεστικό σας απόσπασμα. Αλλά είμαι σίγουρος πως θα ‘ρθει η μέρα, που οι ίδιοι δικαστές που τώρα με δικάζουν, θα ζητήσουν χάρη απ’ τον ελληνικό λαό. Δεν έχω άλλο τίποτε να πω».
Από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη στην πρώτη του δίκη, Νοέμβρης 1951.
«Την ευθύνη για το ότι η ελληνική γη είναι σπαρμένη με τάφους και ερείπια, τη φέρουν μόνο οι ξένοι ιμπεριαλιστές και οι έλληνες υπηρέτες τους…»
«Εμείς πιστεύουμε στην ορθότητα της θεωρίας, που γέννησαν τα μυαλά των πιο πρωτοπόρων ανθρώπων. Και το νόημα του αγώνα μας είναι η θεωρία αυτή να γίνει πραγματικότητα τόσο για την Ελλάδα όσο και για όλο τον κόσμο…»
«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα».
«Οι οργανωτές αυτής της δίκης, ντόπιοι και ξένοι, κατέβαλα πρωτοφανείς προσπάθειες για να κατασυκοφαντήσουν τον αγώνα του ΚΚΕ, χωρίς να διστάσουν ούτε μπροστά στη διαστρέβλωση γνωστών κειμένων. Απέναντι σ’ αυτές τις προσπάθειες εμείς βρεθήκαμε τελείως ανυπεράσπιστοι, γιατί μέσα στα απομονωτήρια της ασφάλειας δε μας δόθηκε καθόλου ο χρόνος και η δυνατότητα να μελετήσουμε και να συγκεντρώσουμε τα απαραίτητα για την υπεράσπισή μας στοιχεία. Ετσι υποχρεωθήκαμε να παλέψουμε κάτω από απαράδεχτα άνισους όρους. Αλλά παρ’ όλα αυτά, αποδείχτηκε ότι το ΚΚΕ είναι κόμμα πατριωτικό, με τίτλους εθνικούς, που κανένα άλλο κόμμα δεν έχει να παρουσιάσει. Γιατί στο βωμό της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας της Ελλάδος έχει προσφέρει φοβερές εκατόμβες. Και αν δεν υπήρχαν σήμερα οι έμποροι και οι κάπηλοι του μίσους, η συμβολή του ΚΚΕ στην ειρήνευση του τόπου θα είχε εκτιμηθεί όχι μόνο από τους φίλους, αλλά και από τους τίμιους και καλόπιστους αντιπάλους μας. Γι’ αυτό οι σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος δε δολοφονούν εμάς. Δολοφονούν την ειρήνευση και την τιμή της Ελλάδος».
Την 1η Μαρτίου του 1952, το διαρκές στρατοδικείο Αθηνών αποσύρεται για να εκδόσει την τελική του απόφαση. Μετά από τρεισήμισι ώρες, στη μία το μεσημέρι, εκδίδεται η απόφαση. Οκτώ από τους κατηγορούμενους καταδικάζονται σε θάνατο. Οι υπόλοιποι 21 σε βαριές ποινές φυλάκισης. Οι κατηγορούμενοι που μέχρι τότε βρίσκονται στις φυλακές Καλλιθέας μαθαίνουν τα νέα από την γραμματεία του στρατοδικείου.
Με την ανακοίνωση της απόφασης αυτής και στον τύπο ο Νίκος Πλουμπίδης, υπεύθυνος τότε του ΚΚΕ Αθήνας, στέλνει επιστολή με τα αποτυπώματά του στην Ασφάλεια Αθηνών, λέγοντας ότι δεν έχει καμία σχέση ο Μπελογιάννης με τους ασύρματους του ΚΚΕ αλλά όλη η ευθύνη βαραίνει εκείνον. Ο Πλουμπίδης όντς φυματικός και με λίγους μήνες ζωής ακόμα, προβαίνει στον ύψιστο ηρωισμό να δώσει την ζωή του για να σώσει αυτή του συντρόφου του Νίκου Μπελογιάννη. Παρόλα αυτά η επιστολή γράφει ότι ο ίδιος είναι η κεφαλή του παράνομου κομματικού μηχανισμού που επιχειρεί να στήσει το ΚΚΕ στην Ελλάδα, αποκαλύπτοντας έτσι αυτά που ως τότε η ασφάλεια μόνο υπέθετε… Για τον λόγο αυτό, η ΚΕ του ΚΚΕ θα τον κατηγορήσει για χαφιεδισμό και θα τον διαγράψει (παλιννόστηση του Πλουμπίδη έγινε 2 χρόνια μετά όταν εξακριβώθηκαν οι προθέσεις του). Λίγο μετά θα συλληφθεί και ο Πλουμπίδης.
Μετά την ανακοίνωση του στρατοδικείου ο Μπελογιάννης και η Παππά δεν προχωρούν σε αίτηση αναψηλάφησης της δίκης. Παγκοσμίως οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης είναι καταιγιστικές. Οι κρατούμενοι κρατιούνται σε διαφορετικά κελιά και το ζευγάρι Μπελογιάννη- Παππά δεν μπορούν να δουν ο ένας τον άλλο. Όμως τα βράδια συζητάνε και πειράζονται μέσω της ηχούς του διαδρόμου που συνέδεε τα κελιά τους. “Δεν βλεπόμασταν αλλά η ακουστική ήταν θαυμάσια” θα πει αργότερα η Παππά. Ο Λαζαρίδης είχε αναλάβει το μουσικό μέρος και σφύριζε στο ζευγάρι διάφορες μελωδίες όπως το Plaisir d’ amour και τους ουγγρικούς χορούς του Μπραμς. Έξω από τα κάγκελα τα κίνημα για την απελευθέρωσή τους έχει φουντώσει και λάβει τεράστιες διαστάσεις. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διαμαρτύρονται για την επικείμενη εκτέλεσή τους.
Στις 25 Μαρτίου του 52, οι κρατούμενοι έπεσαν να κοιμηθούν. Κοιμόντουσαν με τα ρούχα συνήθως αφού από στιγμή σε στιγμή ανέμεναν τον θάνατο. όμως τώρα ήταν Σάββατο και γνώριζαν καλά ότι Κυριακή δεν γίνονταν εκτελέσεις. Κατά τις 2:30 ξημέρωμα Κυριακής το κρατητήριο φωτίζεται. Ο Μπελογιάννης πετιέται όρθιος. Ένας φύλακας του ανοίγει την πόρτα, ο Μπελογιάννης τον ρωτά:
“Πάμε για καθαρό αέρα?”
“Ναι Νίκο, πάτε για εκτέλεση..”
“Ναι Νίκο, πάτε για εκτέλεση..”
Οι δήμιοι του Μπελογιάννη αποφάσισαν να τους εκτελέσουν Κυριακή, την ημέρα του Θεού που κανένας σε ολόκληρο τον κόσμο δεν επιτρέπεται να πεθάνει στο απόσπασμα. Ο λόγος ήταν ότι οι αρχές φοβόντουσαν τις κινητοποιήσεις. Πρώτος βγαίνει ο Μπελογιάννης, μετά ο Μπάτσης. Του Λαζαρίδη του είπαν: “Εσύ κάτσε”. Από τους 8 καταδικασμένους σε θάνατο πήραν μόνο τους Νίκο Μπελογιάννη, Ηλία Αργυριάδη, Νίκο Καλούμενο και τον Δημήτρη Μπάτση. Τον Λαζαρίδη τον άφησαν λόγω ηλικίας και την Έλλη Παππά, παρά το ότι είχε ζητήσει να μην εξαιρεθεί και να πεθάνει με τον Μπελογιάννη, την άφησαν λόγω της προχωρημένης της εγκυμοσύνης.
Στις 3:48, η κλούβα με την φάλαγγα αυτοκινήτων που μεταφέρει τους μελλοθάνατους, φθάνει στο Γουδί πίσω από το Σωτηρία. Στις 4 όλοι βρίσκονται στις θέσεις τους. Εικοσιτέσσερις κάννες σημαδεύουν τέσσερα κορμιά που μέσα τους χωρά όλη η δύναμη και η αξιοπρέπεια ενός λαού.
Στις 4:12, δίνεται η χαριστική βολή…
ΔΕΛΤΊΟ ΤΎΠΟΥ
Μας εκπλήσσει η ευκολία με την οποία ο κ. Μουσουρούλης παρουσιάζει την αντίθεση του στην ένσταση αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, στον οποίο προβλέπεται με απλά λόγια ότι, από τα έσοδα του κράτους, πρώτα θα πληρώνονται οι ξένοι «δανειστές» μας, και ότι περισσέψει θα πηγαίνουν σε μισθούς συντάξεις, φάρμακα, σχολεία ..κλπ.
Αναδεικνύεται έτσι ο κ. Μουσουρούλης και το κόμμα του, στους πλέον ένθερμους υποστηρικτές του μνημονίου, και χέρι –χέρι με την κ.Τσουρή και το ΠΑΣΟΚ, ψηφίζουν και υλοποιούν όλες τις αντικοινωνικές και αντιλαϊκές διατάξεις του μνημονίου, χωρίς αναστολές και επιφυλάξεις για την βαρβαρότητα στη οποία οδηγούν την κοινωνία.
Απέναντι στο μαύρο μέτωπο που προσπαθούν να χτίσουν και στη Χίο τα δυο κόμματα των μνημονίων, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η ενωτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την συγκρότηση ενός ανοιχτού αγωνιστικού μετώπου με βάση τη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας και σοσιαλιστών, όλων αυτών που δεν χωρούν οι αξίες, οι ιδέες και τα όνειρά τους στη πολιτική των μνημονίων της υποτέλειας.
Χίος 30-3-12
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΧΙΟΥ
Για την χτεσινή εκδήλωση για τις ανεμογεννήτριες (2)
Το απόγευμα της Πέμπτης 29 Μάρτη 2012 έγινε στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Χίου μια ενημερωτική εκδήλωση για το ζήτημα της γιγαντιαίας επένδυσης που έχει εξαγγείλει η ισπανική πολυεθνική Iberdrola-Ρόκας στη Χίο.
Σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο από πολίτες που παραβρέθηκαν για να ενημερωθούν και να εκφραστούν αγωνιώντας για το μέλλον του φυσικού περιβάλλοντος του νησιού και της υποβάθμισης της ποιότητας ζωής τους, έγινε από τους διοργανωτές αναλυτική ενημέρωση επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που έχει καταθέσει η εταιρία. Είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τις απόψεις, τις ανησυχίες και τις διαφωνίες τους πολλοί φορείς της Χίου αλλά και απλοί πολίτες και μέσα σε ένα φορτισμένο και με ένταση κλίμα, διαφάνηκε η άρνηση της τοπικής κοινωνίας για το εν λόγω έργο και η αποφασιστικότητα των πολιτών και των φορέων της Χίου να αντισταθούν και να πολεμήσουν με κάθε τρόπο στην επένδυση.
Στην εκδήλωση συμμετείχε και ο Δήμος της Χίου που φάνηκε όπως συνήθως ανεπαρκής και αδιάφορος. Ο Δήμαρχος Πολύδωρος Λαμπρινούδης τοποθετήθηκε δηλώνοντας πλήρη άγνοια για την επένδυση και υποστήριξε ότι ο Δήμος δεν έχει ενημερωθεί ποτέ και ότι θα λάβει απόφαση όταν και αν ενημερωθεί. Επίσης ο Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος κατέθεσε ότι ο Δήμος Χίου έχει ζητήσει την άποψη του Πανεπιστημίου Αιγαίου επί της μελέτης και ότι οι ημερομηνίες της διαβούλευσης αποτελούν υπερβολικά στενά περιθώρια για να προλάβει κανείς να μελετήσει τη ΜΠΕ και να εκφράσει άποψη.
Από τη συνάντηση στην οποία συμμετείχαν το σύνολο σχεδόν των κομμάτων, φορέων και συλλόγων του νησιού, απουσίαζαν στο σύνολό τους η Περιφερειακή Διοίκηση, οι Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοι Χίου πλην των δυο προαναφερόμενων αιρετών και του επικεφαλής της ΛΑΣ στον Δήμο, γεγονός που δείχνει περίτρανα το επίπεδο των τοπικών Αρχών και απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι στο νησί, όπως και στην Ελλάδα γενικότερα, υπάρχουν οι αδιάφοροι και "αδιάβαστοι" που με ελαφρά τη καρδία ψηφίζουν για το μέλλον του τόπου, υπάρχουν όμως και η υψηλής ποιότητας και αισθήματος ευθύνης απλοί πολίτες που αγωνιούν, μελετούν, ασχολούνται, αντιστέκονται και απαιτούν την πραγματική ανάπτυξη και την μη εκπόρνευση της πατρίδας τους.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης και εκπρόσωποι της πολυεθνικής εταιρίας Ρόκας οι οποίοι διαβλέποντας την συνολική και κάθετη αντίδραση της τοπικής κοινωνίας στο σχεδιαζόμενο έργο τους, προσπάθησαν να θολώσουν τα νερά στήνοντας μια εξαιρετικά έξυπνη και επικίνδυνη παγίδα, δηλαδή την εισήγηση της εταιρίας προς το Περιφερειακό Συμβούλιο για παράταση της διαβούλευσης λόγω του ότι ο όγκος της μελέτης είναι τέτοιος που δεν είναι δυνατόν να ενημερωθούν πλήρως και να εκφράσουν άποψη οι τοπικοί φορείς.
Με δεδομένα ότι:
α) Εκ της Νομοθεσίας η διαβούλευση για την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων κάθε έργου έχει σαφές και απόλυτο διάστημα 30 ημερών διαβούλευσης, εντός του οποίου το Περιφερειακό Συμβούλιο καλείται να γνωμοδοτήσει και αν δεν το πράξει, τότε η γνωμοδότησή του θεωρείται θετική και το θέμα προχωράει στο Υπουργείο Περιβάλλοντος για παραπέρα εγκρίσεις
β) Ότι η Χίος έχει ένα τέτοιο δυναμικό ανθρώπων που όχι μόνο αντιστέκονται στην υποβάθμιση και την εκπόρνευση του νησιού αλλά έχουν τις γνώσεις, το ψυχικό σθένος και την διάθεση να μελετήσουν τις 3.000 σελίδες της ΜΠΕ και να εκφέρουν άποψη αλλά και να ενημερώσουν τους αιρετούς αρμόδιους για να λάβουν απόφαση
γ) Ότι από τη χθεσινή συνάντηση διαφάνηκε η πλήρης, κάθετη, αδιαπραγμάτευτη άρνηση της τοπικής κοινωνίας προς την επένδυση
δ) Ότι επίσης φάνηκε η αποφασιστικότητα δράσης και αντίστασης των πολιτών μέχρι τέλους
ε) Ότι ο Δήμαρχος Χίου και οι πλειοψηφία των Χιωτών αιρετών στο Δημοτικό και Περιφερειακό Συμβούλιο αποδείχτηκαν για μια ακόμα φορά αδιάφοροι, ανενημέρωτοι, απαθείς, αδρανείς, άψυχοι, απόντες
το συμπέρασμα είναι ένα:
Οι πολίτες της Χίου δεν θα επιτρέψουν να μη γίνει διαβούλευση για την ΜΠΕ του έργου εντός της προβλεπόμενης από τον Νόμο προθεσμίας, θα απαιτήσουν την συζήτησή του στο Δημοτικό Συμβούλιο Χίου και βέβαια δεν θα επιτρέψουν με κανέναν τρόπο να εισβάλει στο νησί μας η πολυεθνική και να πραγματοποιήσει τα καταστροφικά έργα της.
Γιάννης Μακριδάκης
Για την χτεσινή εκδήλωση για τις ανεμογεννήτριες (1)
Η αποψινή συνάντηση στη Χίο( οργανωμένη από πολίτες για την επικείμενη εγκατάσταση των Α/Γ στο νησί μας), που θα έπρεπε να είχε σχεδιαστεί από την Τ.Α όπως κι άν την λένε επιτέλους, Περιφερειακή ή Δημοτική, σε ένα ανοιχτό ειλικρινή διάλογο με τους κατοίκους ενός τόπου, που ερήμην τους πωλείται ή ενοικιάζεται, υποθηκεύται, χωρίς προσχήματα, χωρίς αντιστάσεις...Ένας παράδεισος σε υπο διαμόρφωση εργοτάξιο, ένας μοναδικός πλούτος, ενεργειακός, οικολογικός, πολιτισμικός σε πλειστηριασμό. Μια άνευ όρων παράδοση, χωρίς τον ελάχιστο αντίλογο, έτσι για την τιμή των όπλων έστω..Που είναι ο σχεδισμός για την αναπτυξιακή εξέλιξη του νησιού, ο ενεργειακός χάρτης επ ωφελεία του τόπου και των κατοίκων του, που είναι το όραμα...Απόψε φάνηκε γι άλλη μια φορά πόσο γυμνός είναι ο βασιλιάς...
Ο Έλικας τοποθετήθηκε πάνω στο θέμα μ αυτή την εστίαση. Η τοπική αυτοδιοίκηση φέρει μεγάλες ευθύνες για την τύχη και την προοπτική του τόπου και των κατοίκων του. Και από πουθενά δεν προκύπτει ότι έχουν αυτό το δικαίωμα, εκχώρησης χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, χωρίς διάλογο επιστημονικά τεκμηριωμένο, χωρίς αντίλογο με ουσιαστικά επιχειρήματα από ανθρώπους που αντιλαμβάνονται το ΄θέμα στην πολυπρισματική του ολότητα. Άλλως το όνειρο για απόκτηση ενέργειας φιλικής προς το περιβάλλον , μετατρέπεται σε σενάριο τρόμου..
30/3/2012
Γιούλη Αργυρούδη (ΕΛΙΞ)
Ο Έλικας τοποθετήθηκε πάνω στο θέμα μ αυτή την εστίαση. Η τοπική αυτοδιοίκηση φέρει μεγάλες ευθύνες για την τύχη και την προοπτική του τόπου και των κατοίκων του. Και από πουθενά δεν προκύπτει ότι έχουν αυτό το δικαίωμα, εκχώρησης χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, χωρίς διάλογο επιστημονικά τεκμηριωμένο, χωρίς αντίλογο με ουσιαστικά επιχειρήματα από ανθρώπους που αντιλαμβάνονται το ΄θέμα στην πολυπρισματική του ολότητα. Άλλως το όνειρο για απόκτηση ενέργειας φιλικής προς το περιβάλλον , μετατρέπεται σε σενάριο τρόμου..
30/3/2012
Γιούλη Αργυρούδη (ΕΛΙΞ)
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012
Όχι στις ανεμογεννήτριες στη Χίο
Με πλήθος κόσμου πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Ομήρειο η ενημέρωση -συζήτηση που έκαναν ΟΙ ΧΙΩΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ και ο Εμπορικός Σύλλογος Χίου για το φλέγον ζήτημα της εγκατάστασης στο νησί των 7 εργοστασίων αιολικής ενέργειας της εταιρείας IMBERDROLA -ΡΟΚΑΣ.
Εμπεριστατωμένες ειισηγήσεις πάνω στην Περιβαλλοντική Μελέτη που έχει κατατεθεί για έγκριση στην Περιφέρεια (καταληκτική ημερομηνία 15 Απριλίου) αλλά και γι αυτή καθεαυτή την επένδυση έκαναν οι Πανεπιστημιακοί Δημήτρης Τσούχλης και Αριστοτέλης Τύμπας ενώ επίσης μίλησε ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης.
Παρουσιάστηκε και βίντεο προσομοίωσης των χώρων εγκατάστασης των ανεμογεννητριών με εικονα του τοπίου μετά την εγκατάστασή τους.
Έγινε έντονη συζήτηση που κράτησε πάνω από 31/2 ώρες και σε αυτήν τοποθετήθηκαν εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, περιβαλλοντικών φορέων αλλά και απλών πολιτών.
Γραφική αλλά και θλιβερή στιγμή της βραδιάς η δήλωση του Δημάρχου κ.Λαμπρινούδη που παρευρισκόταν ως καλεσμένος ότι "δεν έχει ενημερωθεί επίσημα και δεν μπορεί να εκφέρει γνώμη" τη στιγμή που οι 2 πανεπιστημιακοί παρουσίασαν εμπεριστατωμένη μελέτη πάνω σε πρόταση 3 χιλιάδων σελίδων της εταιρείας.
Κατά την συζήτηση πήρε το λόγο και εκπρόσωπος της εταιρείας Ρόκα που παρευρισκόταν , ο κ.Χριστοφοράτος, ο οποίος θορυβημένος από την κάθετα αρνητική θέση των παρευρισκόμενων κατοίκων, προσπάθησε να διασκεδάσει εντυπώσεις αλλά και να κατευνάσει την ένταση λέοντας ότι θα ζητήσει από την εταιρεία παράταση της διαβούλευσης με τους πολίτες αν και τα χρονοδιαγράμματα είναι ήδη προκαθορισμένα.
Μάλιστα το καλύτερο ήταν η δήλωση τους ότι η εταιρεία θα κάνει διάλογο με τους Χιώτες πολίτες μετά τις 20 Απριλίου που είναι και η καταληκτική για την άδεια εγκατάστασης που θα λάβει η εταιρεία.
Η διάχυτη πεποίθηση ήταν ότι πρόκειται για φαραωνικό έργο το οποίο θα καταστρέψει ισοβίως τον τόπο και όλοι οι παριστάμενοι , ακόμα και οι ηπιότεροι,είναι απολύτως αρνητικοί στην Επένδυση.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Εμπεριστατωμένες ειισηγήσεις πάνω στην Περιβαλλοντική Μελέτη που έχει κατατεθεί για έγκριση στην Περιφέρεια (καταληκτική ημερομηνία 15 Απριλίου) αλλά και γι αυτή καθεαυτή την επένδυση έκαναν οι Πανεπιστημιακοί Δημήτρης Τσούχλης και Αριστοτέλης Τύμπας ενώ επίσης μίλησε ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης.
Παρουσιάστηκε και βίντεο προσομοίωσης των χώρων εγκατάστασης των ανεμογεννητριών με εικονα του τοπίου μετά την εγκατάστασή τους.
Έγινε έντονη συζήτηση που κράτησε πάνω από 31/2 ώρες και σε αυτήν τοποθετήθηκαν εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, περιβαλλοντικών φορέων αλλά και απλών πολιτών.
Γραφική αλλά και θλιβερή στιγμή της βραδιάς η δήλωση του Δημάρχου κ.Λαμπρινούδη που παρευρισκόταν ως καλεσμένος ότι "δεν έχει ενημερωθεί επίσημα και δεν μπορεί να εκφέρει γνώμη" τη στιγμή που οι 2 πανεπιστημιακοί παρουσίασαν εμπεριστατωμένη μελέτη πάνω σε πρόταση 3 χιλιάδων σελίδων της εταιρείας.
Κατά την συζήτηση πήρε το λόγο και εκπρόσωπος της εταιρείας Ρόκα που παρευρισκόταν , ο κ.Χριστοφοράτος, ο οποίος θορυβημένος από την κάθετα αρνητική θέση των παρευρισκόμενων κατοίκων, προσπάθησε να διασκεδάσει εντυπώσεις αλλά και να κατευνάσει την ένταση λέοντας ότι θα ζητήσει από την εταιρεία παράταση της διαβούλευσης με τους πολίτες αν και τα χρονοδιαγράμματα είναι ήδη προκαθορισμένα.
Μάλιστα το καλύτερο ήταν η δήλωση τους ότι η εταιρεία θα κάνει διάλογο με τους Χιώτες πολίτες μετά τις 20 Απριλίου που είναι και η καταληκτική για την άδεια εγκατάστασης που θα λάβει η εταιρεία.
Η διάχυτη πεποίθηση ήταν ότι πρόκειται για φαραωνικό έργο το οποίο θα καταστρέψει ισοβίως τον τόπο και όλοι οι παριστάμενοι , ακόμα και οι ηπιότεροι,είναι απολύτως αρνητικοί στην Επένδυση.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012
Σήμερα θα μιλήσει κανείς;
Σαν σήμερα πριν 43 χρόνια ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης στις 28 Μαρτίου 1969 μιλάει για πρώτη φορά δημόσια εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών στο BBC. Γι’ αυτό το λόγο του αφαιρέθηκε ο τίτλος του πρέσβη επί τιμή, καθώς και το δικαίωμα χρήσης διπλωματικού διαβατηρίου.
Ελλάδα. Tο πρώτο θύμα της Ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Του Γιάννη Μακριδάκη
"Όσοι από σας γνωρίσατε και θαυμάσατε το ελληνικό τοπίο, ξεχάστε το. Η Ελλάδα αποτελεί πλέον το εργοστάσιο της Ευρώπης" η "Les Echos"*, μία από τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία οικονομικές εφημερίδες της Γαλλίας, δημοσίευσε την ανοιχτή επιστολή του έλληνα συγγραφέα Γιάννη Μακριδάκη προς τους Ευρωπαίους, με τίτλο: "Ελλάδα. Tο πρώτο θύμα της Ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας", γνωστοποιώντας τις συνθήκες των πολιτικών ανάπτυξης που η Ευρώπη σχεδιάζει - εφαρμόζει αρχικά στη χώρα μας, ζητώντας την αντίδραση τους.
«Αξιότιμοι Ευρωπαίοι συμπολίτες,
απευθύνομαι σε σας και κυρίως σε όσους έχουν κατά καιρούς επισκεφθεί την Ελλάδα, έχουν αγαπήσει το ελληνικό τοπίο και τον ελληνικό πολιτισμό, για να σας ενημερώσω σχετικά με τα καταστροφικά σχέδια που υλοποιεί συντονισμένα η ηγεσία της Ευρώπης στην πατρίδα μου, σε συνεργασία με πολυεθνικές εταιρίες, επενδυτές και τους εγχώριους πολιτικούς τους συνεταίρους.
Το σχέδιο ήταν απλό στη σύλληψή του και εφαρμόστηκε εξίσου απλά και γρήγορα εντός δύο ετών:
Αφού πτώχευσαν και εξαθλίωσαν τους Έλληνες πολίτες με τις ανάλγητες οικονομικές πολιτικές που επέβαλαν δικτατορικά, τώρα στρέφονται ως στυγνοί και αδίστακτοι αποικιοκράτες εναντίον του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου της χώρας μας. Με πρόφαση και δόλωμα την περιβόητη ανάπτυξη, η οποία θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας για τους φτηνούς και εξαθλιωμένους Έλληνες εργάτες αλλά θα φέρει και έσοδα από τις εξαγωγές κυρίως ενέργειας και ορυκτών πόρων, εξαπολύουν συντονισμένη επίθεση στο ελληνικό τοπίο, στην ελληνική φύση, την ποιότητα ζωής των κατοίκων αυτής μοναδικής γωνιάς της Ευρώπης.
Αφού πτώχευσαν και εξαθλίωσαν τους Έλληνες πολίτες με τις ανάλγητες οικονομικές πολιτικές που επέβαλαν δικτατορικά, τώρα στρέφονται ως στυγνοί και αδίστακτοι αποικιοκράτες εναντίον του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου της χώρας μας. Με πρόφαση και δόλωμα την περιβόητη ανάπτυξη, η οποία θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας για τους φτηνούς και εξαθλιωμένους Έλληνες εργάτες αλλά θα φέρει και έσοδα από τις εξαγωγές κυρίως ενέργειας και ορυκτών πόρων, εξαπολύουν συντονισμένη επίθεση στο ελληνικό τοπίο, στην ελληνική φύση, την ποιότητα ζωής των κατοίκων αυτής μοναδικής γωνιάς της Ευρώπης.
Η Ελλάδα έχει χωριστεί εδώ και καιρό σε οικόπεδα τα οποία ξεπουλιούνται όσο όσο και δίχως κανέναν ενδοιασμό στους επενδυτές. Δημόσιες εκτάσεις εντός αστικών ιστών, δάση, βουνά, παραλίες, νησιά, όλα θυσιάζονται στο όνομα των επενδύσεων που θα φέρουν έσοδα για το ελληνικό δημόσιο, τα οποία βέβαια θα καρπώνονται οι δανειστές της χώρας, αλλά πολύ περισσότερα για τους ιδιώτες επενδυτές.
Δίχως καμιά φροντίδα για τις ιδιαιτερότητες του φυσικού περιβάλλοντος, παραβιάζοντας στο σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων την υφιστάμενη ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία, όπως ακριβώς αρμόζει σε μια τριτοκοσμική αποικία, σχεδιάζεται να εγκατασταθούν σε εκατομμύρια στρέμματα ελληνικής γης χιλιάδες γιγάντιες ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά συστήματα παραγωγής ενέργειας η οποία θα εξάγεται στην Ευρώπη. Επίσης στήνονται εργοστάσια εξόρυξης διαφόρων ορυκτών, μεταλλευμάτων και υδρογονανθράκων, σε γη και σε θάλασσα.
Η Ελλάδα διαμελίζεται. Αφού την εξόντωσαν, τώρα πέφτουν πάνω της τα αρπακτικά της Ευρώπης και ξεσκίζουν τις σάρκες της. Και όλα αυτά στο όνομα μιας ανάπτυξης, που έχουν στο μεγαλύτερο μέρος της βαφτίσει ως "πράσινη".
Αξιότιμοι Ευρωπαίοι συμπολίτες,
Όσοι από σας γνωρίσατε και θαυμάσατε το ελληνικό τοπίο, ξεχάστε το. Η Ελλάδα αποτελεί πλέον το εργοστάσιο της Ευρώπης.
Όσοι από σας διαβάσατε, μάθατε, αγαπήσατε τον ελληνικό πολιτισμό, την ελληνική ποίηση και λογοτεχνία, την ελληνική γλυπτική, ξεχάστε τα όλα. Η Τέχνη που παρήγαγαν αιώνες τώρα οι Έλληνες ήταν εμπνευσμένη από το ελληνικό τοπίο που πλέον εκπορνεύεται από τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
Όσοι από σας διαβάσατε, μάθατε, αγαπήσατε τον ελληνικό πολιτισμό, την ελληνική ποίηση και λογοτεχνία, την ελληνική γλυπτική, ξεχάστε τα όλα. Η Τέχνη που παρήγαγαν αιώνες τώρα οι Έλληνες ήταν εμπνευσμένη από το ελληνικό τοπίο που πλέον εκπορνεύεται από τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
Όσοι από σας γνωρίσατε την Ελλάδα των παραδόσεων, των καφενέδων, της ρακής, των πανηγυριών, σβήστε τα όλα από το μυαλό σας. Η ελληνικότητα, η ελληνική ψυχή που επί αιώνες ζυμώθηκε πάνω στα σκληροτράχηλα βουνά της ηπειρωτικής χώρας και στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, παραδόθηκαν στις ερπύστριες μιας ισοπεδωτικής Ευρώπης.
Δεν ήταν αυτή η Ευρώπη που ονειρευτήκαμε, αξιότιμοι Ευρωπαίοι συμπολίτες. Έστω και την ύστατη αυτήν στιγμή σάς απευθύνω έκκληση αντίστασης και αλλαγής πορείας. Μετά από την Ελλάδα έρχεται η σειρά των δικών σας πατρίδων.»
Σας ευχαριστώ
Γιάννης Μακριδάκης
Γιάννης Μακριδάκης
Στρατόπεδα μεταναστών και η χαρά του εργολάβου…
του Πέτρου Κατσάκου
Οι εικόνες των ρημαγμένων στρατοπέδων που ο τηλεοπτικός φακός έχει μεταφέρει από τους χώρους που έχουν προταθεί ως χώροι φύλαξης των λαθρομεταναστών προκαλούν ένα εύλογο ερώτημα.
Ποιοι θα είναι αυτοί που θα αναλάβουν – με το αζημίωτο φυσικά – την κατασκευή των απαραίτητων κτηριακών υποδομών που θα χρειαστούν για την λειτουργία των 30 στρατοπέδων.
Ήδη ακούστηκαν οι πρώτες φωνές που μιλούν για το κατασκευαστικό πάρτι που κρύβεται πίσω από το όψιμο ενδιαφέρον για την μεταφορά ενός υπαρκτού προβλήματος από το κέντρο της πρωτεύουσας στην περιφέρεια.
Καταγγελίες και υπονοούμενα από παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης για απ’ ευθείας αναθέσεις των έργων στα σχεδιαζόμενα στρατόπεδα μεταναστών δίνουν μια νέα διάσταση στο προεκλογικό άνοιγμα μίας συζήτησης που επιμελώς βρισκόταν στο περιθώριο χρόνια τώρα από τις πολιτικές δυνάμεις που είχαν ψηφίσει τον περίφημο Κανονισμό «Δουβλίνο 2».
Ξαφνικά αυτοί που πριν μία δεκαετία συμφώνησαν με την υπογραφή τους την μεταροπή της χώρας σε επίσημο στρατόπεδο φύλαξης των μεταναστών από την δυτική Ευρώπη, αποφάσισαν την προεκλογική κατασκευή «στρατόπεδων φύλαξης ψηφοφόρων» όπου θα μεταφερθούν στο άμεσο μέλλον μερικά εκατομμύρια Έλληνες υπό το φόβο της απόδρασης από τις αγκάλες του δικομματισμού.
Με δέλεαρ την υπόσχεση μιας καθαρής πρωτεύουσας επιχειρούν σήμερα να κατασευάσουν μία πρότυπο ευρωπαϊκή δημοσιονομική φυλακή, που στο εξής θα παράγει αυτό το οποίο περιγράφει και η γενικότερη πολιτική και οικονομική κατάσταση: φυλακισμένους και δεσμοφύλακες...
από http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=186297
Τρίτη 27 Μαρτίου 2012
ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΡΟΚΑ ΕΝΤΕΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟ ΟΧΙ
Το κείμενο αυτό έχει σκοπό να συνεισφέρει στο δημόσιο διάλογο, που διεξάγεται κυρίως από το διαδίκτυο, μια σειρά σκέψεων και επιχειρημάτων σχετικά με τα σχεδιαζόμενα αιολικά πάρκα της εταιρείας ΡΟΚΑΣ-IMBERTOLA. Απευθύνεται κυρίως στους πολίτες που με μια απλοϊκή και εύκολη στάση συναινούν στην επένδυση.
Στις λογικές « τίποτα δεν γίνεται επενδυτικά, άς γίνει τουλάχιστον αυτό ή έλα μωρέ τώρα για τα βράχια του Αϊπους τι πρόβλημα υπάρχει; Ή ακόμα ,καλά είστε ενάντια στην αιολική ενέργεια και στο κλείσιμο των ρυπογόνων θερμοηλεκτρικών μονάδων»
Σε καμιά περίπτωση ο συντάκτης του άρθρου δεν έχει την αφέλεια να απευθύνεται σε όσους από τους εκπροσώπους του τοπικού πολιτικού συστήματος εξουσίας και στα παπαγαλάκια εκείνων των μέσων ενημέρωσης που έχουν ξεσπαθώσει υπέρ της επένδυσης ή υπογείως και συστηματικά εργάζονται για την υλοποίηση της. Και αυτό γιατί τόσο η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της κρίσης με τα όσα βγαίνουν στη φόρα αλλά όσο και από εμπειρία γνωρίζουμε, ότι όλοι αυτοί μόνο ανιδιοτελείς δεν είναι. Ας μην στρατεύονται αφελώς λοιπόν πίσω τους οι πολίτες της Χίου.
Ας περιγράψουμε αρχικά και πολύ σύντομα τι είναι η επένδυση ΡΟΚΑ. Είναι η εγκατάσταση 75 ανεμογεννητριών ισχύος 2ΜW η κάθε μία, κατανεμημένες οι 65 σε 6 αιολικά πάρκα στην ευρύτερη περιοχή του Αϊπους και οι 10 σε ένα αιολικό πάρκο στην Αμανή.Κάθε ανεμογεννήτρια θα έχει ύψος 67 μέτρα ,θα είναι δηλαδή ορατές από πολλές περιοχές της Χίου ενώ η απόσταση μεταξύ τους θα είναι τουλάχιστον 250 μέτρα .Δηλαδή ένα πάρκο 10 ανεμογεννητριών θα καταλαμβάνει χώρο περίπουυ 3000 μέτρων .Για την εγκατάσταση και επικοινωνία των αιολικών πάρκων θα ανοιχτούν 48 χιλιόμετρα δρόμοι πλάτους 5 μέτρων ενώ για τα καλώδια μεταφοράς θα σκαφτούν χαντάκια πλέον των 50 χιλιομέτρων . Η παραγόμενη ενέργεια θα μεταφέρεται με υποβρύχιο καλώδιο που θα συνδέει τα τρία νησιά μεταξύ τους και με την κεντρική Ελλάδα.
Απέναντι σε αυτή την επένδυση –εγκατάσταση έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
1. Το έργο δεν έχει καμιά σχέση με την εξυπηρέτηση των ενεργειακών αναγκών της Χίου. Πρόκειται για τη δημιουργία ενός αιολικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας που θα πωλείται στη ΔΕΗ σε τιμή μεγαλύτερη της σημερινής με στόχο το κέρδος. Και αν αυτό είναι βέβαια φυσικό στον καπιταλισμό το ερώτημα είναι που ωφελείται ο πολίτης της Χίου.
2. Στην μελέτη που παρουσιάστηκε ή όλη εγκατάσταση αποτελεί ένα κλειστό σύστημα παραγωγής και μεταφοράς ενέργειας. Αναφέρεται μόνο η πρόβλεψη αναμονών στον υποσταθμό του Αίπους για διασύνδεση με το τοπικό δίκτυο.
Άρα δεν είναι σίγουρο ότι θα έχουμε τον θερμοηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ σε κατάσταση ψυχρής εφεδρείας ώστε να περιοριστούν το κόστος και οι ρύποι.
3. Το καλώδιο διασύνδεσης συνδέει σε αρχική φάση τα αιολικά πάρκα του
Ρόκα με το κεντρικό δίκτυο. Στη μελέτη αυτό αναφέρεται σαν ένα υποσύνολο της ουσιαστικής διασύνδεσης των νησιών με το κεντρικό δίκτυο.Αυτό μέλλει να αποφασιστεί και να γίνει από την ΔΕΣΜΗΕ [φορέα διαχείρισης των δικτύων μεταφοράς ηλ. ενέργειας στον οποίο το δημόσιο συμμετέχει με 51%]. Θα χρειαστεί δηλαδή ένα άλλο έργο απρόβλεπτου κόστους και για την ώρα χωρίς μελέτη,απόφαση να γίνει και χρηματοδότηση.Τελικά δηλαδή το καλώδιο της εταιρείας Ρόκα δεν εξασφαλίζει καμμιά διασύνδεση της Χίου με το κεντρικό δίκτυο.Παραμένει όμως η έμμεση χρηματοδότηση του από τη ΔΕΗ και τελικά από τους καταναλωτές αφού για το λόγο του καλωδίου η ΔΕΗ θα αγοράζει από τη Ρόκας τη κιλοβατώρα 25% ακριβότερα.
4. Σε ποιό χωροταξικό και αναπτυξιακό σχεδιασμό για τη Χίο εντάσσεται η εγκα-
τάσταση ενός τέτοιου γιγαντιαίου έργου; Πότε και ποιοι αποφάσισαν για αυτό
το σχεδιασμό και ποιοί αποφάσισαν να εκχωρήσουν το αιολικό δυναμικό του
νησιού μονοπωλιακά στη Ρόκας; Είναι τυχαίο ότι στη μελέτη της εταιρείας
αιτιολογείται η επιλογή των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου και όχι οι
Κυκλάδες γιατί αυτές είναι υψηλής πολιτιστικής περιβαλλοντικής και οικονο-
μικής αξίας. Δηλαδή εμείς είμαστε χαμηλής αντίστοιχης αξίας, δεύτερης κατη-
γορίας δηλαδή.Αρα μπορούμε να υποβαθμισθούμε περιβαλλοντικά και άλλο
να πέσουμε στη τρίτη κατηγορία για να μιλήσουμε με ποδοσφαιρικούς όρους.
5 Σε αυτούς που υπερθεματίζουν της επένδυσης θέλω να απαντήσουν στο ερώ-
τημα? Ποιοι νομιμοποιούνται να αποφασίσουν την ενεργειακή εξάρτηση των
νησιών του Βορειανατολικού Αιγαίου,ενός τόσο ευαίσθητου εθνικού χώρου,
από μια πολυεθνική? Γιατί τέλος οποιοδήποτε άλλος είτε από τους ήδη εγκαταστημένους ή από αυτούς που στο μέλλον θα θέλουν να τοποθετήσουν
ανεμογεννήτριες[ιδιώτες,Δήμος ,δημοτικές εταιρείες] θα πρέπει να διαπραγματευθούν με τη πολυεθνική για να μπορούν να μεταφέρουν και να πουλούν την παραγόμενη ενέργεια.Ποιός τέλος έχει καθορίσει τη φέρουσα ικανότητα του νησιού και που σταματά η εγκατάσταση αιολικών πάρκων.
Ποιος εξασφαλίζει ότι κατά τις ορέξεις της πολυεθνικής οι ανεμογεννήτριες
υύριο δεν θα γίνουν 100,150 κ.λ.π
6 Η επένδυση των αιολικών πάρκων είναι επενδύσεις εντάσεως κεφαλαίου με
δημιουργία ελάχιστων θέσεων εργασίας. Στη φάση λειτουργίας προβλέπονται ,με επένδυση 1,8 δις,να δημιουργηθούν 15? θέσεις εργασίας. Για να έχουμε μια σύκριση θα αναφέρω την πρόσφατη εξαγγελία της Τράπεζας Πειραιώς για
δημιουργία χρηματοδοτικού μηχανισμού 1,6 δις σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις
που θα δημιουργήσει 15.000 θέσεις εργασίας.
7. Η εγκατάσταση ενός τέτοιου γιγάντιου αιολικού έργου πρωτοφανές για τα ελ-
ληνικά δεδομένα στη κλίμακα μάλιστα ενός κλειστού νησιωτικού οικοσυστή-
ματος είναι βέβαιο ότι θα έχει μια σειρά από περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Οι εσκαφές για τις βάσεις των ανεμογεννητριών και την τοποθέτηση των καλωδίων, τα 48 χιλιόμετρα δρόμων θα αλλάξουν μορφολογικά ένα μεγάλο μέρος της κεντρικής Χίου αλλοιώνοντας αισθητικά τη περιοχή και θα καταστρέψουν τοποθεσίες με αρχαιολογικά ευρήματα. Η οπτική όχληση θα είναι μεγάλη.Στις φωτορεαλιστικές απεικονίσεις της μελέτης, που αφιερώνει όχι τυχαία μεγάλο μέρος στην οπτική όχληση, παρά την επιλογή των τοποθε-σιών φαίνεται ότι οι ανεμογεννήτριες θα είναι ορατές από πολλά μέρη. Για τις
Ορνιθολογικές μελέτες και τις επιπτώσεις στο τομέα αυτό πιστεύω ότι άλλοι πιο γνώστες του θέματος θα παρουσιάσουν τα δεδομένα. Αδιευκρίνιστη παραμένει η επίπτωση στο μικροκλίμα και ειδικότερα στα επίπεδα θερμοκρασίας και υγρασίας που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη χλωρίδα πολύ ευρύτερων περιοχών από αυτές της μελέτης που περιορίζεται στα 10 χιλιόμετρα και στα φρύγανα. Ούτε η ΜΠΕ ούτε άλλες μελέτες μπορούν με βεβαιότητα να προδικάσουν τις τυχόν επιπτώσεις.Αυτό σημαίνει ότι εδώ θα υπάρχει πειραματικό ουσιαστικά καθεστώς με τα απότελέσματα να εμφανίζονται αργότερα. Και αν αυτά θα είναι αρνητικά τότε θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.
8. Οι περιβαλλοντικές όμως επιπτώσεις θα επηρεάσουν αρνητικά και κρίσιμους
Τομείς της οικονομικής δραστηριότητας.Το Αίπος και η κεντρική Χίος δεν είναι πέτρες και βράχια.Υπάρχει κατ΄αρχάς έντονη κτηνοτροφική δραστηριό-τητα που υποστηρίζει και μονάδες τυποποίησης κτηνοτροφικών προϊόντων με σημαντικό μερίδιο στην ντόπια αγορά εργασίας και τζίρου.Η αλλοίωση όμως της περιοχής και η οπτική όχληση θα έχει αρνητικά αποτελέσματα στον τουρισμό.Όσοι έχουν έλθει σε επαφή με τους επισκέπτες της Χίου, και δεν μιλάμε για το μαζικό τουρισμό του Καρφά , θα γνωρίζουν ότι εκείνο που τους έλκει και τους μετατρέπει σε διαφημιστές της Χίου είναι το φυσικό και πολιτι-στικό περιβάλλον του νησιού που παραμένει σχετικά αναλλοίωτο από επεμβάσεις.Ενώ τους απογοητεύει η πόλη ,αντίθετα τους γοητεύει η υπόλοιπη Χίος. Αν μάλιστα είχαμε το μυαλό να σχεδιάσουμε και να αναπτύξουμε θεματικό τουρισμό με βάση ακριβώς αυτό το περιβάλλον τα κέρδη θα ήταν πολύ μεγαλύτερα.Αλλά που να φανταστούν οι θιασώτες ,του μπαρόμπητσου ,της ξαπλώστρας και όλων των συναφή του λάιφ στάιλ ότι το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον της δωρικής λιτότητας μπορεί να είναι και να γίνει ακόμα περισσότερο αξιόλογο τουριστικό προϊόν. Άλλωστε αυτά τα βρίσκει κανείς πολύ καλύτερα στα Δωδεκάνησα και στις Κυκλάδες Αλλού είναι τα πλεονεκτήματα της Χίου αυτά πρέπει να προφυλαχθούν και αξιοποιηθούν.
9. Ο αρχικός ενθουσιασμός για την εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας έχει
σήμερα μετά από αρκετά χρόνια δώσει τη θέση του διεθνώς σε ένα σκεπτικισμό ιδιαίτερα για τα μεγάλα αιολικά πάρκα. Οι ανεμογεννήτριες παράγουν μεταβλητό φορτίο εξαρτώμενο από τις μεταβλητές συνθήκες του ανέμου και δεν μπορούν από μόνες τους να στηρίξουν ένα σύστημα διανομής και κατανάλωσης.Χρειάζεται να υπάρχει σταθμός σταθερής βάσης παραγωγής
Κανένας θερμοηλεκτρικός σταθμός δεν έκλεισε επειδή στήθηκαν αιολικά πάρκα.Επίσης το μεγάλο οικονομικό κόστος σε συνδυασμό με τα λίγα σχετικά χρόνια λειτουργίας μιας ανεμογεννήτριας είναι ένα επιπλέον πρόβλημα. Το ίδιο και από περιβαλλοντική άποψη το ισοζύγιο ενεργειακού κόστους παρα-γωγής και παραγόμενης ενέργειας. Αλήθεια έχει αναρωτηθεί κανείς τι θα γίνει με το βιομηχανικό αιολικό πάρκο μετά από 20 χρόνια;
10. Σε ένα οργανωμένο κράτος που σέβεται τους τόπους και τους πολίτες θα
έπρεπε να υπήρχε ένας αναπτυξιακός και χωροταξικός σχεδιασμός.Η ανάπτυξη του νησιού δεν μπορεί παρά να στηρίζεται σε τρεις παραγωγικούς πυλώνες: Ναυτιλία-αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή και μεταποίηση προϊόντων-Τουρισμός ,που θα μπορούσαν να στηρίξουν και τον διευρυμένο κλάδο των εν γένει υπηρεσιών. Η μελέτη προσδιορισμού των ενεργειακών αναγκών των κλάδων οικονομίας και διαβίωσης των κατοίκων καθώς και της φέρουσας ικανότητας του νησιού θα προσδιόριζε και τους τρόπους που αυτές θα μπορούσαν να καλυφθούν.Σήμερα και στο άμεσο μέλλον προσδιορίζεται περίπου σε 70ΜW.Αυτό μπορεί να γίνει με συνδυασμό σταθμού παραγωγής βάσης με ΑΠΕ. Ανεμογεννήτριες,φωτοβολταϊκά,γεωθερμία που σήμερα υπάρχει τεχνολογία αξιοποίησης.Η εγκατάσταση τους να είναι δυνατή από ΔΕΗ, Δημοτικές Επιχειρήσεις,ιδιώτες παραγωγοί,συμπράξεις ιδιωτών –Δήμου.Όσο για τη διασύνδεση ,αν αυτό κρίνεται αναγκαίο, να είναι αποτέλε-σμα αξιόπιστης οικονομικής και τεχνικής μελέτης της ΔΕΣΜΗΕ. Ενταγμένης σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό υπό Δημόσιο έλεγχο για εθνικούς και προφα-νείς γεωστρατηγικούς λόγους.
11 Σύμφωνα με τη νομοθεσία η εταιρεία ΡΟΚΑΣ θα πρέπει να αποδίδει αντι-
σταθμιστικά ένα ποσό που για μεν τους καταναλωτές ανέρχεται σε 510000
ευρώ και για το Δήμο σε 870000. Το ποσό αναφέρεται στην προβλεπόμενη
παραγωγή που στη πράξη θα είναι μικρότερη.Το ποσό για τους καταναλωτές
αφορά τους κατοίκους των πρώην Δήμων Ομηρούπολης ,Καρδαμύλων και
Αμανής. Αν κανείς υπολογίσει τις καταναλώσεις και διαιρέσει το ποσό ,τότε
ας αναλογιστεί τι περίπου αναλογεί στο κάθε νοικοκυριό.
Αν όμως τελικά στη ζυγαριά αρνητικών -θετικών στο σκέλος των θέτικών
απομένει μόνο το αντισταθμιστικό όφελος τότε ,λέμε τότε ,μήμπως δίνουμε
πολλά στο ΡΟΚΑ σε χαμηλή τιμή.Κατά τη ταπεινή μου γνώμη βέβαια τιμή για
για αυτά δεν υπάρχει.Απλά το μέλλον του τόπου δεν είναι προς πώληση.
Αθανασόπουλος Δημήτριος
Oύτε σπιθαμή
Μας ζητούν να καταστρέψουν τα 2/3 του νησιού μας με την εγκατάσταση γιγαντιαίων αιολικών εργοστασίων Ισπανικής πολυεθνικής εταιρείας.
Ανταποδοτικά στο νησί δίνουν ψίχουλα και μηδενικές θέσεις εργασίας.
Το εργοστάσιο της ΔΕΗ δεν θα μπει σε ψυχρή εφεδρεία ούτε θα τροφοδοτείται από αιολικής προέλευσης ρεύμα το νησί άρα μηδενικό όφελος θα έχει σε επίπεδο περιορισμού ρύπων.
Απαιτούν από μας να το κάνουμε χάριν της Ανάπτυξης.
Όχι βέβαια του νησιού μας που το χαρακτηρίζουν ‘χωρίς αξία’ αφού θα καταστραφεί χωρίς αιδώ.
Μας λένε να το δεχτούμε για το καλό της «Πατρίδας».
Να δεχτούμε την καταστροφή του τόπου μας για το καλό της «Πατρίδας».
Ποιάς «Πατρίδας»;
Του Κράτους των κεντρικών καρεκλοκένταυρων , των πολιτικάντηδων, των αποτυχημένων που φαλήρισαν και εκποίησαν τη χώρα στους Δανειστές.
Η Χίος δεν χρωστά τίποτα στην «Πατρίδα».
Η Χίος έδωσε αίμα , σφαγές κι Ολοκαυτώματα για την Πατρίδα.
Έδωσε Παιδεία , το πρώτο σχολειό είναι χτισμένο εδώ δίνει πρωτιές σε επιστήμονες και σπουδαγμένους σήμερα
Έδωσε Πολιτισμό, η Βιβλιοθήκη Κοραή είναι από τις πρώτες στην Ελλάδα.
Έδωσε Μαθήματα Οικονομίας με τους Χιώτες της Ευρώπης και τους Εμπορικούς τους Οίκους.
Έδωσε τη Ναυτιλία με τους εφοπλιστές της αλλά κυρίως με τους χιλιάδες ναυτικούς της που διέσχιζαν τις θάλασσες του κόσμου φέρνοντας πίσω χρήμα, γνώσεις κι εμπειρίες.
Η Χίος έχει δώσει μαθήματα Πρότυπου Συνεταιρισμού με το μαστίχι της.
Ακόμα και τώρα που οι «πατριώτες» έχουν κουβαλήσει τα –ποιος να ξέρει πώς αποκτημένα-λεφτά τους στο εξωτερικό , οι Χιώτες είναι από τους πρώτους καταθέτες στις ελληνικές τράπεζες των χρημάτων που έντιμα απέκτησαν.
Τι έδωσε η «Πατρίδα» πίσω στη Χίο;
Ελλιπή ιατρική περίθαλψη, χωριά χωρίς γιατρούς, ασθενείς που πρέπει να τρέχουν στην Αθήνα.
Άθλιες θαλάσσιες συγκοινωνίες με σαπιοκάραβα.
Και πολλές, πολλές υποσχέσεις.
Τώρα μας αποκαλούν «νησί χωρίς αξία» που μπορεί να γίνει βορά στον οποιονδήποτε για τα κέρδη του.
Η Χίος δεν χρωστά τίποτα στο Κράτος των Αθηνών.
Δεν είναι η Πατρίδα μας αυτοί, αυτοί πατρίδα έχουν τα πολυτελή εστιατόρια και το μπιστρό του GB CORNER.
Για μας πατρίδα είναι η θάλασσα, η γης, τα βουνά , οι άνθρωποι του τόπου μας.
Αυτοί μας βλέπουνε σαν καρτποστάλ.
Ακόμα κι όταν για διακοπές πατούν τα χώματα μας δεν νοιώθουν τίποτα , το μόνο που μας ξεχωρίζει από τα ξένα θέρετρα που επισκέπτονται είναι η βολικότητα της ελληνικής γλώσσας
Απαιτούν από μας να παραδώσουμε τον τόπο μας , την Πατρίδα μας για να σωθεί η δικιά τους «Πατρίδα»
Δεν δίνουμε τίποτε σε κανέναν.
Να στήσετε τις ανεμογεννήτριες στην Εκάλη αν νομίζετε.
Εμείς δεν σας χαρίζουμε σπιθαμή γής.
Ούτε κάν «ανάξιας» γης όπως την χαρακτηρίζετε.
Αυτή η γης κι οι κάτοικοι της άντεξε τη Σφαγή και τον Χαλασμό.
Θα αντέξει και θα αντισταθεί και στην «Ανάπτυξη» σας.
Επειδή ακριβώς για σας είναι «ανάξια» δεν θα σας χαριστεί , γιατί για μας είναι πολύτιμη.
Γιάννης Μακριδάκης Σοφία Λαμπίκη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)