Το τελευταίο διήμερο στην επικράτεια του φασιστικού μας κράτους συνέβησαν μαζεμένα κάμποσα ενδεικτικά της κατάντιας μας περιστατικά.
Πρώτον η δολοφονία του Δ. Χριστούλα που έλαβε χώρα στο Σύνταγμα με τη μορφή της αυτοχειρίας, κατόπιν η απόπειρα δολοφονίας, πάλι στο Σύνταγμα, του φωτογράφου Μάριου Λώλου, από αδίστακτο ΜΑΤατζή που προσπάθησε να τον σκοτώσει πισώπλατα, τρίτον η αποκάλυψη του βάναυσου ξυλοδαρμού ενός 18χρονου μέσα σε αστυνομικό τμήμα του Ηρακλείου Κρήτης από αχαρακτήριστους κουκουλοφόρους του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, όπως σαφώς καταγγέλλουν οι συγγενείς του θύματος που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Τζάνειο νοσοκομείο.
Κι ενώ η κοινωνία ζει υπό τον τρόμο και τον φόβο ολοένα και σκληρότερων οικονομικών μέτρων που έρχονται να την ξεκάνουν ολοκληρωτικά, το καθεστώς, ως θηρίο ανικανοποίητης λαιμαργίας, έχει στρέψει τη μανία του και εναντίον των πλέον φτωχών και απροστάτευτων ανθρώπων που ζούνε σ’ αυτή τη χώρα. Των μεταναστών. Και ωθεί την τρομαγμένη κοινωνία, η οποία δεν ξέρει από που να πιαστεί και που να ελπίσει, να ταχθεί με μένος απέναντι στους ακόμα πιο δυστυχείς, φυτεύοντας και καλλιεργώντας δίχως αιδώ και δίχως περίσκεψη το μίσος στις ψυχές των ανθρώπων.
Και μιας και είναι άνοιξη, εποχή φύτευσης δηλαδή, το μίσος θα θεριέψει. Ως το καλοκαίρι το καθεστώς θα δει τους καρπούς του. Πλούσια τα ελέη του μπαξέ θανάτου που λέγεται Ελλάδα. Ήδη έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά.
Οι Έλληνες αλληλοσκοτώνονται, τρώνε τις σάρκες τους και ταυτόχρονα ξεσπούν την οργή τους επί φτωχών μεταναστών δημιουργώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης ως άλλοι ναζί.
Μια χώρα υπό πλήρη καταστροφή. Μια κοινωνία υπό πλήρη αποκτήνωση.
Και μέσα σ’ όλα αυτά έρχονται σήμερα δυο άμοιροι Πακιστανοί, από αυτούς τους μετανάστες που όλοι τους κατατρέχουν και γυρεύουν να ξεσπάσουν επί αυτών την οργή τους, να δώσουν τη ζωή τους προσπαθώντας να απεγκλωβίσουν τους επιβάτες ενός αυτοκινήτου που έπεσε στις γραμμές του τρένου. Να μας θυμίσουν τι σημαίνει αυταπάρνηση και έγνοια για τον συνάνθρωπο. Ναι, δυο μετανάστες Πακιστανοί.
Που αν δεν περνούσε το τρένο να τους σκοτώσει την ώρα της ηρωικής τους προσπάθειας, θα τους συνελάμβανε το φασιστικό μας καθεστώς και θα τους έκλεινε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, είναι βέβαιον.
Η Ελλάδα δεν υπάρχει πια, την πάτησε το τρένο.
Γιάννης Μακριδάκης
Θέλω να δω τι θα 'γραφες, Μακριδάκη, αν στον τόπο έσπευδαν μέλη της Χρυσής Αυγής, για παράδειγμα.. Έλεος με το μελό, σε νοήμονες ενήλικες, υποθέτω, απευθύνεστε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον απειλείς με την Χρυσή Αυγή;Μήπως είσαι ανόητος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον απειλείς με την Χρυσή Αυγή; Μήπως είσαι ανόητος;δηλαδή θαυμαστής των διπόδων;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναγνωριστικές ερωτήσεις στον εαυτό σας(ανόητος/δίποδος) κάνετε αγαπητέ; Αν αυτό καταλάβατε από τη θέση μου, I rest my case περί νοημόνων ενηλίκων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆϊντε, ας αρχίσουμε με τα βασικά:
ΑπάντησηΔιαγραφή2 Πακιστανοί διέσωσαν τραυματίες.
Η διάσωση τραυματιών είναι ίδιον καλών ανθρώπων.
Άρα όλοι οι Πακιστανοί είναι καλοί άνθρωποι.
Αντικαταστήστε όπου Πακιστανοί με Χρυσαυγίτες και καλωσορίσατε στον κόσμο των λογικών σφαλμάτων.
http://en.wikipedia.org/wiki/Fallacy
Τα υπόλοιπα στη β΄προκαταρκτική του χρόνου...
{Με σένα δεν έχω τίποτε, καλέ μου φίλε. Αλλά από τον Μακριδάκη, που είναι και μαθηματικός, περιμένω περισσότερη σοβαρότητα.}
Με σένα έχω πολλά δίποδε.Γιατί κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις.Και η βλακεία σαν πεποίθηση είναι χειρότερη από την αφέλεια.Κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις τι γράφει ο Μακριδάκης
ΑπάντησηΔιαγραφήmpatsos eine ti tou apantas
ΔιαγραφήΚαλά, πήγαινε τώρα στο ΔΥ μπαμπά ή στο συνταξιούχο παππού να πάρεις χαρτζιλίκι κι άσε την επανάσταση για άλλη μέρα!...
ΔιαγραφήH νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού έχει εξαντληθεί. Οι καρχαρίες, μη θέλοντας να χάσουν τα κέρδη τους, ρίχνουν όλο το βάρος της κρίσης στους ώμους των φτωχών, και των συνταξιούχων. Το φάντασμα μιας «ευρωπαϊκής άνοιξης» πλανάται πάνω από την Ευρώπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει μια άποψη, που θέλει τους λαούς να έχουν τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν. Αυτό όμως δεν ισχύει πάντα. Οι λαοί παραπλανώνται από την προπαγάνδα, και οι απόψεις τους χειραγωγούνται και διαμορφώνονται κατά το δοκούν.
Τα ψέματα αποτελούν ένα σύγχρονο όπλο μαζικής καταστροφής και καταπίεσης. Είναι εξίσου αποτελεσματικά με τον πόλεμο. Πολλές φορές αλληλοσυμπληρώνονται. Αποτελούν μεθόδους εκλογικής επιτυχίας, και καταστροφής όσων κρατών δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις.
Η ιδεολογία του καπιταλισμού αποτελεί ένα μείγμα μισών αληθειών που επαναλαμβάνονται συνεχώς, μέχρι που στο τέλος αποτελούν μη αμφισβητήσιμο αξίωμα.