Μπλέ

Πώς να εξηγήσεις σε κάποιον που τα μετράει όλα σα χρήμα τί σημαίνει αυτή η φωτό;

Ποιός που πάσχει από τουριστικολαγνεία εμπορική μπορεί να νιώσει αυτό που νιώθω εγώ όταν κάθομαι μόνη στα βότσαλα και κοιτώ απέναντι τους γείτονες και σκέφτομαι ότι η θάλασσα αυτή είναι μια γέφυρα, δεν χωρίζει, ενώνει τις ανθρώπινες ζωές;

Ποιός αναπτυξιολάγνος και υπέρμαχος της εργασίας -δουλείας μπορεί να αντιληφθεί ότι ο Χρόνος σταματά όταν ακούς τον ήχο του κύματος που σπάει στα βότσαλα ή όταν κοιτάς το αέναο λίκνισμα της θάλασσας;

Καταλαβαίνει ένας ευρωπαίος τη σχέση μας με τη θάλασσα ως ζωντανού και ζωογόνου στοιχείου αναφαίρετου της ζωής μας;

Το μπλέ, ο ήλιος που καίει, μια βάρκα που περνάει μακριά , η μυρωδιά της αλμύρας μαζί με το πέταγμα ενός γλάρου, το μακροβούτι ενός μικροτσικνιά που ψάχνει για το ψάρι του, η αναπνοή που κρατάς μαζί του μέχρι να βγει στην επιφάνεια ενδιαφέρει κανέναν απ΄τους επίδοξους σωτήρες πλην όμως διαφθορείς του τόπου;

Κάθε φορά που ζω μια πολύτιμη στιγμή στη θάλασσα αισθάνομαι τυχερή και ανήσυχη.

Βαρύ το χρέος να προστατεύσουμε τον τόπο μας.

Τον μοναδικό τόπο μας και την δική μας εξίσου πολύτιμη μοναδικότητα μας.

σλ