Εκλογές αλλαγής και όχι ψεύτικη γιορτή

του Δημήτρη Λαβατσή

 

     

Μας φαίνονται μεγάλοι γιατί είμαστε σκυφτοί

Σηκώστε το κεφάλι, να σκύψουνε αυτοί!

Δυο   μέρες πριν τις εκλογές πολλοί και πολλές δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν και αν θα ψηφίσουν.

Όταν όλοι  γνωρίζουν ότι η πολιτική εξουσία, είτε τοπική είτε περιφερειακή είτε κεντρική,  παίρνει αποφάσεις καθοριστικές για το παρόν και το μέλλον μας και όταν αυτό το μάθαμε με τον πιο οδυνηρό τρόπο τα τελευταία 4 χρόνια τότε  το να είναι κανείς αναποφάσιστος ή το να απέχει από τις εκλογές  δείχνει έλλειψη ελπίδας.

Και- ακόμη χειρότερα_ αυτή η παραίτηση ισχυροποιεί αυτούς που μας φτάσανε ως εδώ. Νομιμοποιεί την υπάρχουσα οικονομική και κοινωνική εξουσία και τους πολιτικούς της να ολοκληρώσουν το καταστροφικό για εμάς, τον κόσμο της εργασίας και της ανεργίας, έργο τους.

Αυτοί θέλουν να προχωρήσουν στο δικό τους success story που χωράει μόνο αυτούς, ένα μικρό ποσοστό της κοινωνίας, που βασίζει την ξεδιάντροπη απόλαυση του πλούτου που παράγουμε  όλοι οι υπόλοιποι ,η μεγάλη πλειοψηφία, στην χωρίς όριο εκμετάλλευση και στην εντεινόμενη φτώχεια μας. Και προσπαθούν αυτή η εφιαλτική, για εμάς, την μεγάλη πλειοψηφία, νέα τάξη πραγμάτων να γίνει αποδεκτή σαν φυσική και μόνιμη κατάσταση.

Την ίδια στιγμή το πράγμα έχει φτάσει στα όρια του.

Οι καταστροφές και το πλιάτσικο  τον τελευταίο καιρό θυμίζουν τις θηριωδίες των ναζί στην κατεχόμενη Ελλάδα λίγους μήνες πριν την αποχώρησή τους το 1944.

Με τον ίδιο θηριώδη τρόπο θέλουν να κατοχυρώσουν τις αρπαγές τους, να δημιουργήσουν τετελεσμένα μη αναστρέψιμα.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: θα τους αφήσουμε;

Θα περιμένουμε την αόριστη αλλαγή να πέσει από τον ουρανό ή θα δράσουμε τώρα;
Σε δύο εικοσιτετράωρα οι εκλογές θα είναι η αρχή της νομιμοποίησης της μόνιμης βαρβαρότητας ή  η αρχή του τέλους της.

Πρώτο ζήτημα λοιπόν  η συμμετοχή στις εκλογές. Η απουσία από αυτές τους  δυναμώνει. Η συμμετοχή δείχνει την πόρτα της εξόδου στους πολιτικούς της καταστροφής και βάζει φραγμό στην ασυδοσία του οικονομικού κατεστημένου.

Δεύτερο, η συμμετοχή όλων μας  στα μετά τις εκλογές.

Γιατί  οι νέες τοπικές δημοτικές και περιφερειακές αρχές που θα προκύψουν  πρέπει άμεσα να ακυρώσουν στην πράξη τις συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών αλλά και να εμποδίσουν αποτελεσματικά την επίθεση που ετοίμασε ήδη  η κυβέρνηση εναντίον του κόσμου της εργασίας.

Οι νέες εκλεγμένες αρχές δεν θα διαχειριστούν  απλώς την υπάρχουσα κατάσταση  ούτε πρέπει να περιμένουν το  2016 τις βουλευτικές εκλογές.

Γιατί ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ!

Τρίτον λοιπόν ζήτημα και ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ: όλοι μαζί, εμείς και οι νέες εκλεγμένες αρχές,  «να σπάσουμε»   τους περιορισμούς των αρμοδιοτήτων  και όλοι μαζί να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας που έχουν παράγει τα αιτήματα της κοινωνίας και οι συλλογικότητες του κόσμου της εργασίας: Οι τοπικές παρατάξεις οι συνδικαλιστικές ενώσεις άλλα και η κραυγή  των ανθρώπων των «χωρίς φωνή». Η κραυγή των ανικανοποίητων κοινωνικών αναγκών.

Να διώξουμε την βαναυσότητα, την δουλοπρέπεια και τον εκβιασμό των  τωρινών δημοτικών και περιφερειακών και στη θέση τους να αναδείξουμε τους συνδυασμούς της δημοκρατίας για όλους και προ πάντων για τους αδύναμους. Να αρνηθούμε την υποταγή στους παραδοσιακούς αλλά και τους μεταμοντέρνους και τους νέους Σαμαράδες. Να ψηφίσουμε για την, κόντρα στην μνημονιακή πολιτική, νέα εποχή. Να μετέχουμε σε αυτήν συνεχώς με αγώνες. Με την συνεχή παρουσία μας στα κοινά. Η ψήφος μας δεν αρκεί!

 Ένα δίκτυο  δήμων και περιφερειών σε αυτήν την κατεύθυνση όχι μόνο μπορεί να σταματήσει την καταστροφή ΤΩΡΑ αλλά, με την συμμετοχή όλων μας,  μπορεί και πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια κοινωνία ευημερίας για όλους μας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Με αυτές τις σκέψεις θεωρώ ότι είναι ανάγκη να ψηφίσουμε για τον δήμο την Χιακή  Συμπολιτεία με την εξαιρετική κοινωνική αγωνίστρια Ερμιόνη Φρεζούλη και για την περιφέρεια τον συνδυασμό «Βόρειο Αιγαίο-Γόνιμη Γραμμή» της πασίγνωστης για τους αγώνες της στην ΕΡΤ και όχι μόνο Αγλαΐας Κυρίτση. 

Υ.Γ. Μετά την μαζική δολοφονία, για μια   «ανάπτυξη» σαν αυτή που επιδιώκουν να έχουμε και εμείς, των  424 εργαζομένων στα ορυχείο , που «όπως γράφει η Hurriyet, η εταιρεία που το διαχειριζόταν   το παρουσίαζε ως «υπόδειγμαμεγιστοποίησης κέρδους με ελαχιστοποίηση κόστους» έχουμε ένα παραπάνω χρέος απέναντι στους εαυτούς  μας. Να μην αφήσουμε την κανονικότητα της φρίκης να γίνει μόνιμη. Γιατί και προχτές οι 424 για ένα κανονικό μεροκάματο πήγαιναν…

  http://news.in.gr/world/article/?aid=1231319035 

Δημήτρης Λαβατσής ,

υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος του συνδυασμού
«Βόρειο Αιγαίο –Γόνιμη Γραμμή»

Συνέντευξη Τύπου, εφ΄όλης της ύλης, από την Ερμιόνη Φρεζούλη και τη Χιακή Συμπολιτεία την Πέμπτη 8/5

Δελτίο Τύπου

Τις βασικές θέσεις της Χιακής Συμπολιτείας, παράλληλα με την κατάθεση συγκεκριμένων ερωτημάτων προς τους έτερους διεκδικητές του δήμου, θα παρουσιάσει η υποψήφια δήμαρχος Χίου Ερμιόνη Φρεζούλη το μεσημέρι της Πέμπτης

Διπλή απεύθυνση θα έχει η αυριανή (Πέμπτη) συνέντευξη Τύπου που καλεί η Χιακή Συμπολιτεία, Η Ερμιόνη Φρεζούλη, ως επικεφαλής, αναμένεται να απευθυνθεί αφενός προς την κοινωνία και τους πολίτες, οι οποίοι καλούνται σε λίγες μέρες να αποφασίσουν τι θέλουν να γίνει στο νησί την επόμενη πενταετία και να εκλέξουν εκείνον ή εκείνη που θα αναλάβει την τεράστια ευθύνη να κρατήσει το τιμόνι του δήμου στη δύσκολη εποχή. 

Αφετέρου, η επικεφαλής της Χιακής Συμπολιτείας αναμένεται να καυτηριάσει προεκλογικά φαινόμενα που όλοι παρατηρούμε και να καταθέσει συγκεκριμένα ερωτήματα προς τους αντίπαλους συνδυασμούς, καλώντας τους να πάρουν θέση για  κομβικά ζητήματα. «Οι πολίτες της Χίου δικαιούνται να γνωρίζουν τι πρεσβεύει κάθε ένας από τους διεκδικητές του δήμου και με ποιο πρόγραμμα διεκδικούν την ψήφο τους», αναφέρει σε σχετική δήλωσή της η Ερμιόνη Φρεζούλη.

Όπως προσθέτει: «Η Χιακή Συμπολιτεία έχει έγκαιρα καταθέσει το δικό της πρόγραμμα, είναι καιρός και για τους άλλους συνδυασμούς να απαντήσουν σε βασικά ζητήματα στρατηγικής και σχεδίου που θα βρει μπροστά της η επόμενη δημοτική αρχή. Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε το βάρος της εντολής που θα μας δώσουν οι δημότες».

Συνέντευξη Τύπου, από την Ερμιόνη Φρεζούλη και τη Χιακή Συμπολιτεία την Πέμπτη 8/5

Άφθαρτοι

Ο  «Γατόπαρδος » του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα είναι ένα αριστουργηματικό βιβλίο που αποδίδει ανάγλυφα την κοινωνική αναταραχή στην Ιταλία τον 19^ο αιώνα.

 Σε μια χαρακτηριστική σκηνή στην ταινία που ο Βισκόντι γύρισε με βάση το βιβλίο, ο νεαρός Τανκρέντι, απηχώντας την υπεροψία της νέας σικελικής αριστοκρατίας που αναδύεται απ τον κόσμο που πεθαίνει, λέει στο θείο του Δον Φαμπρίτσιο, πρίγκιπα Σαλίνας: «αν θέλουμε να μην αλλάξει τίποτε, πρέπει όλα ν’ αλλάξουν».

Η αλλαγή που ευαγγελίζεται ο νεαρός ανηψιός δεν είναι βέβαια αλλαγή καθεστώτος ή συστήματος αλλά αφορά στην αλλαγή, στην μετάλλαξη τρόπων και συνηθειών για να διασωθεί το σύστημα σε μια άλλη, πιο φρέσκια μορφή.

Κάτω από το δήθεν νέο κρύβεται το ίδιο παλιό με άλλη μορφή.

Σήμερα, μετά 3 τουλάχιστον δεκαετίες όπου το σύστημα έφτασε στο κολοφώνα της διαφθοράς και του μεγαλείου του, καταρρέει στην Ελλάδα,είναι ήδη στα τελευταία του,ψυχορραγεί.

Τώρα λοιπόν πρέπει και πάλι να αλλάξουν όλα για να μην αλλάξει τίποτα.

Και έτσι ανηψιοί του Δον Φαμπρίτσιο φόρεσαν τα ενδύματα των εχθρών τους,μιμούνται τις λέξεις και τα συνθήματα τους και παρουσιάζονται σαν το «νέο» που θα μας σώσει απ το «παλιό».

Γέμισε η χώρα ποτάμια, παραπόταμους, ρυάκια «νέων» και «άφθαρτων» που με νέες μοδάτες λέξεις κλεμμένες απ τον αντίπαλο, «αλληλεγγύη» «ρήξη» «ανατροπή» «σύγκρουση με το παλιό και φθαρμένο»,φορώντας χαμόγελα δανεικά, μιμούμενοι μέχρι και το ντύσιμο του απέναντι έρχονται να τα αλλάξουν όλα αλλά, στην πραγματικότητα, να τα διατηρήσουν όλα ίδια.

Ακόμα και η λέξη «άφθαρτος» είναι προσεκτικά επιλεγμένη, δεν διαλέγουν,ας πούμε, τον ακέραιο, τον έντιμο για να περιγράψουν τους εαυτούς τους αλλά τον Άφθαρτο που είναι ανύπαρκτη έννοια σε κάθε τι γήινο και παραπέμπει σε Θεό.

Η λέξη άφθαρτος εμπεριέχει και μια υπόμνηση υπόγεια σε όποιον την ακούει, κάποιος είναι άφθαρτος μέχρι…να φθαρεί, άρα μπορεί αυτός που σήμερα επιλέγετε αύριο να γίνει το ίδιο φθαρτός με τους προηγούμενους.

Απίθανης αντοχής το Σύστημα μεταλλάσσεται σαν Ιός και αποκτά νέες μορφές, με σακίδια, με  νέα κουρέματα, με μπλουζάκια μακώ ή ποδήλατα και βέσπες αλλά ο πυρήνας του δεν αλλάζει με ρέπλικες, ίσως νέες και βελτιωμένες, αλλά ρέπλικες.

Αν θες να αλλάξουν όλα αλλάζεις τον άνθρωπο, και αν αλλάξει ο Άνθρωπος τίποτα πια δεν θα μείνει ίδιο.

Πάντα έτσι έγιναν οι κοινωνικές αλλαγές στην Ανθρώπινη Ιστορία.

Και τότε, όντως, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Σοφία Λαμπίκη

6/5/2014

Περιβαλλοντικός Αρμαγεδώνας στο παράκτιο μέτωπο

του Δημήτρη Αντωνόγλου

Σύμφωνα με το παρακάτω δημοσίευμα της Καθημερινής, δόθηκε σε διαβούλευση μέχρι της 8 Μαΐου το νομοσχέδιο που επιφέρει "σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που η Πολιτεία διαχειρίζεται τους αιγιαλούς και τις παραλίες της χώρας,"

http://www.kathimerini.gr/764449/article/epikairothta/ellada/ti-allazei-stoys-aigialoys

Διαβάζοντας το άρθρο με κυρίευσε τρόμος για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνέπειες που θα επιφέρει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αν ψηφιστεί. Είχα στο μυαλό μου τις εικόνες από την καταστροφή της ακτογραμμής της Ισπανίας την προηγούμενη δεκαετία και είχα αναφερθεί σχετικά με τις αρνητικές συνέπιες που έχουν τέτοιου είδους παρεμβάσεις στον ίδιο τον τουρισμό σε ομιλία μου στο Διεθνές Επιστημονικό συνέδριο “Τουρισμός σε νησιωτικές περιοχές” που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Αιγαίου το 2001 στη Χίο. Έσπευσα λοιπόν να συζητήσω ένα - ένα τα σημεία του νομοσχεδίου με την Περιβαλλοντολόγο κυρία Ελένη Πολύζου και οι χειρότεροι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν.

Με την ασυδοσία που επιτρέπει το νομοσχέδιο, το παράκτιο τοπίο σχεδόν ολόκληρης της χώρας, θα υποστεί δραματικές αλλαγές εν ριπή οφθαλμού και καθίσταται πλέον σχεδόν σίγουρο, ότι θα καταργηθεί η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση πολιτών στην παραλία. Δηλαδή με απλά λόγια, θα πληρώνουμε για να κολυμπήσουμε στον τόπο μας, o οποίος θα υποστεί και τεράστια οικολογική καταστροφή.

Το φυσικό τοπίο, και κύρια η εξαιρετικής φυσικής αισθητικής ακτογραμμή της χώρας, καθώς και τα μνημεία και παραδοσιακά οικιστικά σύνολα, που γειτνιάζουν σ’ αυτή, θα αλλοιωθούν από ανεξέλεγκτες κατασκευές, ασύμβατες με το τοπίο, και τις παράλληλες δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν. Είναι δε, βέβαιη η αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και ακουστικής όχλησης.

Οι ελεύθερες μπαζώσεις/επιχωματώσεις θαλάσσιου χώρου, θα επηρεάσουν την θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα. Επίσης η αυξημένη ανθρώπινη δραστηριότητα θα ασκήσει σημαντικές πιέσεις στο παράκτιο περιβάλλον, σε σπάνια και απειλούμενα βιολογικά είδη, και σε πολλούς ευαίσθητους βιότοπους και τοπία με σημαντική αισθητική αξία.

 

Το πρόσχημα για όλον αυτό τον Αρμαγεδώνα είναι οι "επενδύσεις" και η "τουριστική ανάπτυξη". Για ποια τουριστική ανάπτυξη όμως μιλάμε; Για μια ανάπτυξη με πακέτα "all inclusive", που καθιστά τον πολυεθνικό tour operator (που είναι πολλές φορές ταυτόχρονα και ο ξενοδόχος - "επενδυτής") σχεδόν αποκλειστικό επικαρπωτή του συνόλου της τουριστικής δαπάνης; Αυτήν που εμποδίζει την διάχυση του τουρισμού στον χώρο και των ωφελειών του σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα; Αυτήν που καταστρέφει τους αρχικούς πόρους που συνέθεσαν την τουριστική ελκυστικότητα του τόπου, δηλαδή το φυσικό, δομημένο και πολιτισμικό περιβάλλον, αντικαθιστώντας την με μια σκηνοθετημένη αυθεντικότητα; Αυτήν που αποκλείει τους ντόπιους από την πρόσβαση στις ομορφιές του τόπου τους ιδιωτικοποιώντας την λαϊκή ιδιοκτησία; Αυτήν που καθιστά de facto ως αποκλειστικό το μονοδιάστατο μοντέλο μαζικού τουρισμού "ήλιος, άμμος, θάλασσα" με την εξάρτηση, τον έλεγχο και τους εκβιασμούς των tour operators το οποίο έχει αποτύχει καθολικά από την Ισπανία μέχρι την Ταϊλάνδη και έχει εγκαταλειφθεί αφήνοντας ανεπανόρθωτες οικολογικές και οικονομικές καταστροφές; Η επιστημονική τουριστική βιβλιογραφία, βρίθει μελετών τέτοιων περιπτώσεων.

Η Χίος έχει την ευλογία να διαθέτει ένα μοναδικό, πλούσιο περιβάλλον σε όλες του τις διαστάσεις που δίνει την δυνατότητα ανάπτυξης πληθώρας ειδικών θεματικών μορφών τουρισμού, που διαχέονται, στον χώρο, τον χρόνο και την κοινωνία, διατηρώντας ανέπαφη την τουριστική ελκυστικότητα και για τις επόμενες γενιές. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να στοχεύει σε μια ποιοτική αγορά τουριστών με σημαντικά μεγαλύτερη δυνατότητα δαπάνης, η οποία θα καταναλώνει προϊόντα και υπηρεσίες που θα παράγονται στη Χίο. Με αυτό τον τρόπο ο τουρισμός κινεί, τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα, μεγιστοποιώντας τις πολλαπλασιαστικές επιδράσεις στην οικονομία.

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που ονειρεύονται ένα ξενοδοχείο 500 κλινών πάνω στα Μαύρα Βόλια και όλη την ακτογραμμή της Χίου με εικόνα παρόμοια με αυτής του Καρφά, αλλά με απείρως χαλαρότερους όρους δόμησης και εκμετάλλευσης από τους υπάρχοντες. Τέτοιου είδους οπτικές, εδώ και χρόνια έχουν δημιουργήσει δικαίως σκεπτικισμό στη Χιακή κοινωνία σχετικά με τον αν πρέπει να αναπτυχθεί τουριστικά το νησί ή όχι. Εμείς, στον Περιφερειακό Συνδυασμό της Αγλαΐας Κυρίτση "Βόρειο Αιγαίο, Γόνιμη Γραμμή,  λέμε ναι στον Τουρισμό, αλλά λέμε ναι σε έναν τουρισμό που αφήνει άθικτη την μοναδική ομορφιά του νησιού μας, την οποία καμαρώνουμε, για να την απολαμβάνουν όλοι, ντόπιοι και επισκέπτες. Έναν τουρισμό που δημιουργεί θέσεις εργασίας και ουσιαστική ανάπτυξη για τα χωριά και την πόλη της Χίου, από το Βορά ως τον Νότο. Έχουμε συναίσθηση της μυσταγωγίας του τόπου μας, που προκαλεί δέος στον επισκέπτη. Έχουμε επίγνωση της αυθεντικότητας του τοπίου και του πολιτισμού μας. Έχουμε την πολιτική βούληση και την επιστημονική γνώση για να σχεδιάσουμε τουριστική ανάπτυξη, με τον σεβασμό που αρμόζει στη Χίο μας και θα το πετύχουμε.

Ο Δημήτρης Αντωνόγλου είναι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με τον συνδυασμό της Αγλαΐας Κυρίτση "Βόρειο Αιγαίο, γόνιμη γραμμή". Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού στο "Σχεδιασμό, Διοίκηση και Πολιτική του Τουρισμού", του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Χίο.

(οι φωτό από τον Guardian και άρθρο του http://www.theguardian.com/world/gallery/2009/jun/01/spain-construction#/?picture=348167369&index=9  για την καταστροφή του ισπανικού Νότου με αντίστοιχη αναπτυξιολαγνα πολιτική)