Θα μαζέψεις λουλούδια την Πρωτομαγιά;

του Δημήτρη Λαβατσή

(Ξημερώνοντας  σήμερα Δευτέρα διαβάζω και ξαναδιαβάζω την είδηση της κατάργησης του κατώτατου μισθού. Προσπαθώ να ξεπεράσω την οργή της πρώτης εντύπωσης. Να την μετασχηματίσω  σε επικοινωνία με όσες και όσους έχετε την διάθεση να διαβάζετε τις αγωνίες μου)

…………………………………………………………………………………………..

Σκέφτομαι το σύνθημα της αξιοπρέπειας μας που δοκιμάζεται:

ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΟΝΤΑΙ

ή (ακόμη πιο λακωνικά) ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΝΙΚΕΣ

Και επειδή οι επέτειοι δεν είναι πάντα γιορτές

ούτε η Πρωτομαγιά μέρα των  λουλουδιών για να ξεσκάσουμε….

Κάθε φορά που πλησιάζουν αυτές οι μέρες θυμάμαι αγώνες που έζησα, αγώνες που διάβασα και που είχαν ένα κοινό: ήταν αποτελεσματικοί, άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο.

Κατάφερναν σε ένα βαθμό να εξανθρωπίζουν την ζωή μέσα στο απάνθρωπο αυτό σύστημα που ζούμε. Στον καπιταλισμό που όταν αφορά τα συμφέροντα των κυριάρχων δεν αστειεύεται. Το ζούμε τώρα χωρίς δικαιολογίες και ωραιοποιήσεις όσο κι αν οι απατεώνες της τρικομματικής μας παραμυθιάζουν.

Γι αυτό οι  μέχρι τώρα….. κυρίαρχοι προσπαθούν να εξαφανίζουν από την μνήμη των λαών το νόημά της. Δεν είναι καθόλου τυχαίο βέβαια ότι στις ΗΠΑ, την πρώτη χώρα που το 1886 έγινε η απεργία με κέντρο το Σικάγο με αίτημα αυτό που χάνεται σήμερα σε συνθήκες ανεργίας- δουλείας, εκεί που έγινε η πρώτη μεγάλη απεργία για το 8ωρο,  η μέρα της εργασίας γιορτάζεται(!) σε ουδέτερο χρόνο τον Σεπτέμβρη. 

Φέτος η τρικομματική  μέσα στο γενικό ξεσάλωμα  έκανε μια ακόμη υπέρβαση επί του συμβολικού - καθόλου τυχαία: Ενώ κάθε χρόνο  οι κυβερνήσεις καθόριζαν την Πρωτομαγιά ως αργία σε μια επίδειξη υποκριτικού βεβαίως σεβασμού στον κόσμο της εργασίας φέτος  και αυτή η «συνήθεια» τσαλακώθηκε. Έτσι η  τρικομματική ακούγοντας και σε αυτό το θέμα την Συνομοσπονδία των Εμπόρων που νομίζουν ότι θα τζιράρουν πιο πολύ λόγω  Πάσχα, μετέφερε την «αργία» για την Τρίτη του Πάσχα. Παρά τις αντιρρήσεις πολλών ομοσπονδιών εμπόρων(όπως και στην Χίο) που δεν ήθελαν να έρθουν σε ρήξη με το κοινό αίσθημα.

Χθες βράδυ η τρικομματική κατάργησε τον  βασικό μισθό  με την παραπέρα μείωσή του ώστε να γίνει χαρτζηλίκι.

¨Όμως ούτε αυτό τους αρκεί.

Προχθές ο  επικεφαλής του Συνδέσμου Βιομηχανιών  στον οποίο  συμμετέχουν και οι τράπεζες ερμήνευσε τους καημούς των…. εργαζομένων  με την παρακάτω δήλωση «Είναι η αβεβαιότητα αν θα πάρουν σύνταξη, αν θα βρουν δουλειά τα παιδιά τους. Η παραδοσιακή ΕΓΣΣΕ(Εθνική  Γενική Συλλογική  Σύμβαση  Εργασίας) δεν απαντά στις σημερινές αγωνίες των εργαζομένων. Η χρησιμότητα της παραδοσιακής ΕΓΣΣΕ έχει ξεπεραστεί από τη σημερινή πραγματικότητα δεδομένου ότι το βασικό αντικείμενό της, που ήταν ο καθορισμός του κατώτατου μισθού όπως και η διαδικασία τροποποίησής του, έχει προβλεφθεί με ισχύοντα νόμο και για μεγάλη χρονική διάρκεια.»

Μάθαμε για μια ακόμη φορά χθες βράδυ ότι οι νόμοι αλλάζουν από τις κυβερνήσεις  πολύ εύκολα όταν πρόκειται για το συμφέρον των εργοδοτών.

Και επειδή πρέπει να είναι κάποιος πολύ βλάκας και αναίσθητος μαζί για να μην καταλαβαίνει τον εκβιασμό των εργοδοτών απέναντι στον κόσμο της εργασίας που μαστίζεται από ανεργία 30% 

ας δούμε δυο εικόνες λίγο πιο πέρα από το νησί  ,χωρίς αυταπάτες ότι θα την γλυτώσουμε. Ας ακούσουμε  δυο σπαραχτικές φωνές δικών μας ανθρώπων.

26/4 :Από το f/b :

   8 ώρες πριν στην περιοχή Athens
...γυναίκα 30-35 ετών ΕΛΛΗΝΙΔΑ, στέκεται έξω απο το super market της γειτονιάς, αλλα σε απόσταση απο την πόρτα εισόδου....σαν κάτι να θέλει...την κοιτάω και κάτι ψελλίζει...ζητιανεύει... και πάω να της δώσω κάτι τις...και μού λέει..."δεν θέλω χρήματα, αν μπορείτε να μου ψωνίσετε κάτι για να μαγειρέψω...έχω παιδιά"
ΣΤΟ ΠΑΛ. ΦΑΛΗΡΟ...

 ΚΙ  ένα μήνυμα πάλι από το f/b  ό έναν άρρωστο φίλο :“Εχουν φτάσει τα πράγματα, όσον αφορά το οικονομικό μέρος, σε μη αναστρέψιμη κατάσταση. Οι λίγοι σύντροφοι και φίλοι που με τον οβολό τους με στέλνουν κάθε βδομάδα για χημειοθεραπείες, δεν μπορούν πια - λογικό είναι - να βοηθήσουν άλλο, και έχω πνιγεί στα χρέη! Την Μεγάλη Πέμπτη δεν ξέρω αν θα μπορέσω να πάω για τις θεραπείες μου. ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΙΑ! Ολους σας και τους γιατρούς που δείχνουν κατανόηση. Τι να κάνω σύντροφοι; Πως θα ξεπεράσω αυτό το ανυπέρβλητο εμπόδιο; Πως μας κατάντησαν έτσι, να μην μπορούμε να βρούμε την υγειά μας; Πως θα ξεπεράσω αυτό το εμπόδιο; Πως συντροφοί μου;

  ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ: Τι άλλο χρειάζεται για να δείξουμε μαζικά την Πρωτομαγιά ότι δεν θέλουμε να είμαστε ζώα; Ότι σεβόμαστε την ζωή  και θέλουμε να αντιγυρίσουμε την βρισιά του κάθε  τεμπέλη και εκμεταλλευτή Δασκαλόπουλου και των αλητήριων κυβερνώντων;

¨Ότι θα αγωνιζόμαστε  όσο χρειάζεται για να ανατρέψουμε την βαρβαρότητα που ζούμε;                                              

                                                                                        29/04/2013                                                                                                                                                                                    Δημήτρης Λαβατσής                                                                                                                                                           μέλος Γραμματείας  ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ Χίου