Λονδίνο, Θανάσης Γκαβός
Την προσοχή της Ευρώπης στις επιθέσεις κατά μεταναστών στην Ελλάδα εφιστά αρθρογράφος της εφημερίδας Ιντιπέντεντ, που αναφερόμενη στη Χρυσή Αυγή σημειώνει ότι αυτή τη φορά οι ιστορικοί παραλληλισμοί με την εμφάνιση του ναζισμού δεν είναι κενή ρητορική.
«Πραγματικοί φασίστες, με πραγματικά μαύρα πουκάμισα, αλήθεια περιπολούν την Αθήνα κρατώντας σβάστικες και αναμμένες δάδες, αποδεκατίζοντας και δολοφονώντας εθνικές μειονότητες και οι διεθνείς κυβερνήσεις μοιάζουν τρομακτικά χαλαρές, αρκεί ο ελληνικός λαός να αποπληρώνει τα χρέη της ευρωπαϊκής ελίτ», αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο, τονίζοντας ότι αυτή τη φορά η Ευρώπη πρέπει να θυμηθεί ότι το κόστος της εκκόλαψης του φασισμού είναι πολύ πιο σκληρό και πιο ακριβό από οποιοδήποτε εθνικό χρέος.
Η συντάκτρια αναφέρει ότι ενώ η βία κατά μεταναστών και μειονοτήτων κλιμακώνεται, στην Αθήνα έχουν κυκλοφορήσει απειλητικά φυλλάδια που προειδοποιούν ομοφυλόφιλους ότι μετά τους μετανάστες έρχεται η σειρά τους. Παράλληλα αναφέρεται ότι φασίστες οπαδοί της Χρυσής Αυγής έχουν αρχίσει να προωθούν επιθέσεις μίσους κατά ομοφυλόφιλων και ανθρώπων με αναπηρίες. «Και παρόλα αυτά στην Ευρώπη συνεχίζουν να τους αντιμετωπίζουν ως ένα απλό σύμπτωμα της ελληνικής οικονομικής κρίσης», επισημαίνει το δημοσίευμα.
Αναφέρεται επίσης ότι τώρα οι επιθέσεις γίνονται απροκάλυπτα ακόμα και υπό το φως της μέρας και ότι μετανάστες που καταγγέλλουν επιθέσεις στην αστυνομία κινδυνεύουν με σύλληψη. Σημειώνεται ότι μεγάλο τμήμα της βάσης στήριξης της Χρυσής Αυγής προέρχεται από τους κόλπους της αστυνομίας και ότι πλέον οι μετανάστες φοβούνται να βγουν μόνοι στους δρόμους της Αθήνας. «Οικογένειες που ήρθαν στη χώρα για ασφάλεια, τώρα φοβούνται για τα παιδιά τους», προσθέτει το άρθρο και σημειώνει ότι το 80% των προσφύγων που έρχονται στην ΕΕ περνούν πρώτα στην Ελλάδα, καθώς και ότι οι ελληνικές αρχές έχουν κατηγορηθεί ότι «κάνουν τα στραβά μάτια» στο φαινόμενο της ξενοφοβικής βίας.
Η αρθογράφος τονίζει ότι σαν να μην έφτανε αυτό δηλώσεις όπως του αρμόδιου υπουργού Νίκου Δένδια εντείνουν το ρατσισμό, κάτι που περιγράφεται ως στρατηγική αντιπερισπασμού από την κρίση. «Όπως και άλλες κεντροδεξιές κυβερνήσεις, έτσι και ο συνασπισμός της ΝΔ μιμείται τη γλώσσα των ακροδεξιών εξτρεμιστών», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Η αρθρογράφος συνεχίζει αναφέροντας ότι η Χρυσή Αυγή παρουσιάζεται ως υπερασπίστρια της περιθωριοποιημένης εργατικής τάξης και εχθρός του χρεοκοπημένου δημοκρατικού συστήματος, εκμεταλλευόμενη τη λαϊκή οργή προς όφελός της. Ωστόσο, αν και υποστηρίζει ότι τάσσεται κατά της λιτότητας δεν έχει οικονομικό σχέδιο, «οι τακτικές της είναι απλώς βίαιες, διχαστικές και ρατσιστικές».
«Και οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Ευρώπης μοιάζουν πρόθυμες να το ανεχθούν αυτό ως το κοινωνικό κόστος μιας συνεχιζόμενης συναίνεσης λιτότητας», ενίσταται η συντάκτρια και καταλήγει: «Πολύ μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ναζιστικό κόμμα στη Γερμανία το 1933, μετά τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ και την υιοθέτηση της αντισημιτικής βίας ως επίσημης πολιτικής του κράτους, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις παρέμεναν περισσότερο ανήσυχες για την πιθανότητα μια σοσιαλιστικής Γερμανίας, παρά για μια πιθανή φασιστική Γερμανία. Σχεδόν έως το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο παρέμενε πιο σημαντικό για πολλούς ηγέτες το θέμα της αποπληρωμής των γερμανικών χρεών. Οι ιστορικοί παραλληλισμοί με το ναζισμό (...) σε αυτή την περίπτωση δεν είναι απλή ρητορική».
ΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ ΒΛΑΠΤΕΙΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΡΑΨΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΚΒΑΛΕΙ ΡΥΠΟΥΣ