Οι προγραμματικές δηλώσεις της αδίστακτης κυβέρνησης εμπεριείχαν τελικώς ξεπούλημα και μόνο ξεπούλημα. Αυτό ήταν βέβαιο και έχει καταγγελθεί από πολλούς αρθρογράφους καθώς και από το παρόν ιστολόγιο επανειλημμένως.
Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να λάβει ούτε μία μέρα περίοδο χάριτος και αυτό φάνηκε στην πράξη, αφού πριν καν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης άρχισε να δέχεται πολύ σκληρή κριτική από τους πολίτες, οι οποίοι διαφωνούν με τους άξονες της πολιτικής της.
Το ίδιο όμως πρέπει να ισχύει και για την αξιωματική αντιπολίτευση. Ούτε μία μέρα περίοδος χάριτος, ούτε μία έκπτωση στις προσδοκίες μας από ένα κόμμα της Αριστεράς.
Προσωπικά έχω τρεις βασικούς λόγους για τους οποίους δικαιούμαι να εκφράζω τις διαφωνίες μου με την ασκούμενη έως τώρα αντιπολίτευση αλλά και πολιτική του Σύριζα και να ασκώ την κριτική μου επ’ αυτής:
Πρώτον επειδή υποστήριξα ανοικτά τον Σύριζα μέσα από το παρόν ιστολόγιο στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, δεύτερον επειδή συμμετείχα στην εκλογική επιτροπή υποστήριξης του Σύριζα εδώ στο νησί και τρίτον επειδή όταν μου προτάθηκε να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Σύριζα στις εκλογές της 6ης Μάη, δέχθηκα, άσχετα αν κατόπιν, λόγω εσωκομματικών διαδικασιών απόλυτα σεβαστών και κατανοητών, δεν συμμετείχα τελικώς.
Ένα κόμμα λοιπόν που πρεσβεύει κυβέρνηση της Αριστεράς δεν είναι δυνατόν να συντηρεί Βουλευτές (και να συντηρείται από αυτούς) με ατομικά προνόμια. Από Βουλευτικά αυτοκίνητα μέχρι βουλευτική ασυλία, μέχρι βουλευτικές αποζημιώσεις. Και αν δεν τα απαρνείται αυτά, θα έπρεπε να τα λαμβάνει ως κομματικός συνδυασμός και να τα χρησιμοποιεί συντροφικά, συλλογικά και κοινά. Η ιδιοτέλεια και η ατομικότητα δεν χωράνε μεταξύ ανθρώπων που θέλουν να ονομάζονται Αριστεροί. Διότι ο κάθε Βουλευτής του Σύριζα δεν εξελέγη μόνος του. Εξελέγη με τη βοήθεια και τη συνδρομή όλων των συντρόφων του, ακόμα και αυτών που συμμετείχαν στο ίδιο ψηφοδέλτιο με τον ίδιον. Όλοι ξέρουμε τις προσωπικές μάχες, με απαράδεκτους και ύπουλους πολλές φορές όρους, που λάμβαναν μέρος μεταξύ υποψηφίων των καθεστωτικών κομμάτων, με σκοπό την επικράτηση του ενός ή του άλλου προσώπου στην βουλευτική έδρα και την απολαβή των ατομικών προνομίων. Η ιδιοτέλεια και το προσωπικό συμφέρον είναι ό,τι ακριβώς ξεχωρίζει τους υποψηφίους των καθεστωτικών κομμάτων από τους υποψηφίους της Αριστεράς. Η Αριστερά βγάζει εκπρόσωπο στην Βουλή και όχι πρόσωπο.
Μέχρι στιγμής οι Βουλευτές του Σύριζα δεν έχουν καμία διαφορά από τους Βουλευτές των κομμάτων που αντιπολιτεύονται. Κι αν έχουν, αυτό δεν είναι γνωστό στην κοινωνία. Προσωπικά, για τους τρεις ιδιαίτερους λόγους που εξέθεσα παραπάνω, οφείλω στον εαυτό μου να ξεκαθαρίσω ότι διαφωνώ και δεν συμμετέχω σε τέτοιου είδους Αριστερή πολιτική και αντιπολίτευση. Για να ακυρωθούν τα Μνημόνια, πρέπει πρώτα να ακυρωθούν οι πολιτικές που οδήγησαν στα Μνημόνια. Και οι νοοτροπίες που καλλιεργήθηκαν από αυτές τις πολιτικές. Αριστερά και ατομισμός δεν είναι έννοιες συμβατές. Και οι πρώτοι που έχουν υποχρέωση να το δείξουν, αλλά και που θα έπρεπε να νιώθουν έτσι, είναι οι Βουλευτές του Σύριζα.
Εξάλλου είναι τελείως ανακόλουθο να καταψηφίζουν οι Βουλευτές του Σύριζα τις αποκρατικοποιήσεις, δηλαδή τις ιδιοτικοποιήσεις, αλλά ταυτόχρονα να απολαμβάνουν ιδιωτικά οφέλη και προνόμια εντός του Κοινοβουλίου.
Αν ο Σύριζα δεν αλλάξει πολιτική, προσωπικά δεν πρόκειται να πεισθώ με μόνο τον αντιπολιτευτικό του λόγο. Δεν με ενδιαφέρει το τι θα λέει ως αντιπολίτευση αλλά οι πολιτικές του πράξεις ως αντιπολίτευση και μελλοντική κυβέρνηση που πρεσβεύει την Αριστερά.
Κύριε Μακριδάκη είπες τα πράγματα με το όνομα τους και την προσωπική σου άποψη και πολιτική θέση.Βεβαια υπάρχει άτομο που κατά τι διάρκεια τις εκλογικής μάχης εδήλωνε ότι την επομενη τον εκλογών θα είναι γενικός γραμματέας σε υπουργείο εάν νομίζεις με τέτοια μαγια πολιτικού λόγου και προσωπικόν ωφελειών ότι εάν δεν αποβάλει αυτούς που αποβλέπουν στη νομή τις εξουσίας τότε δεν πρόκειται ποτε να ύπαρξη αριστερή πολιτική
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπευθυνόμαστε ανοιχτά σε κάθε προοδευτικό πολίτη, κάθε σκεπτόμενο αριστερό και ριζοσπάστη, κομμουνιστή ή δημοκράτη που ανησυχεί για τις εξελίξεις και την αρνητική τροπή των πραγμάτων. Χτυπάμε καμπανάκι κινδύνου και προειδοποιούμε:
ΑπάντησηΔιαγραφή-για την ταχεία σοσιαλδημοκρατική μετάλλαξη του σύριζα, και την απόπειρα μετεξέλιξής του στο δεύτερο πυλώνα του νέου διπολισμού στο πολιτικό σύστημα.
-το παιχνίδι με τον ομπάμα και τα αμερικανικά συμφέροντα. Τα πολιτικά εγκώμια στον ολάντ και το νέο άνεμο αλλαγής που πνέει στην ευρώπη. Τον εξωραϊσμό της ευρωζώνης και την επιμονή στο "ευρωπαϊκό κεκτημένο", όπως καθορίστηκε από τη συνθήκη του μάαστριχτ. Την επικίνδυνη τακτική του μικρότερου κακού, της επιλογής του «καλού ιμπεριαλιστή», του σοσιαλφιλελεύθερου προέδρου έναντι του κλασικού νεοφιλελεύθερου, κτλ.
-για την επιχειρούμενη εσπευσμένη μετατροπή του μετωπικού σχήματος σε ενιαίο κόμμα, από τα πάνω, χωρίς ουσιαστική συζήτηση και δημοκρατικές διαδικασίες βάσης, η οποία επιφέρει ένα καίριο πλήγμα στη δημοκρατική πολυφωνία και τον εξ ορισμού πολυτασικό χαρακτήρα του συνασπισμού της ριζοσπαστικής αριστεράς.
-για τις σταλινικές μεθόδους εναντίον των πάλαι ποτέ σταλινικών της κοε, με το φωτομοντάζ της σημαίας με το σφυροδρέπανο, στο πρωτοσέλιδο της αυγής, που έρχεται προς επίρρωση όσων λέγαμε παραπάνω.
Την ίδια στιγμή ωστόσο αυξάνονται και πληθύνονται εντός του σύριζα οι ορφανές, πασοκογενείς φωνές, που βρήκαν καταφύγιο στις γραμμές μας και δίνουν τον τόνο στον επίσημο πολιτικό λόγο μας, βρίσκοντας δυστυχώς πάτημα στη συνεχιζόμενη ασάφεια της πολιτικής και των εξαγγελιών μας για το μνημόνιο, τις κρατικοποιήσεις, το χρέος κτλ. Οι αλλοπρόσαλλες και άκρως αντιφατικές τοποθετήσεις των εκπροσώπων μας επί μιας σειράς θεμάτων, χωρίς διευκρινίσεις και διορθωτικές δηλώσεις, δίνουν το ελεύθερο σε συντηρητικές μεσοβέζικες απόψεις, να παρουσιάζονται συνολικά ως θέσεις του μετωπικού σχήματος, χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν.
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφή