βαμπίρια

Διαβάζω για τις τρομακτικών διαστάσεων εκποιήσεις της ελλάδας που υπογράφονται κάθε μέρα.
Δεν μου κάνει εντύπωση η απάθεια των περισσότερων ελλήνων.
Παρά τις πατριωτικές κραυγές τους δεν αγαπούν τον τόπο τους.
Μόνο τη βολή τους κοιτάνε.

Θυμάμαι πριν 35 χρόνια είχα πάει στη Φολέγανδρο, ερημονήσι τότε, 23 ώρες ταξίδι για να πας, χωρίς λιμάνι για να πιάνει το καράβι, χωρίς Λιμεναρχείο.
Ήταν ένας ψαράς εκεί που έριχνε δυναμίτες, βουνά τα σκασμένα ψάρια στην επιφάνεια βγαίνανε, τα μισά και παραπάνω γόνος ήταν , καταστροφή σκέτη, τα πέταγε πίσω στη θάλασσα τα περισσότερα.
Το ξέρανε όλοι αλλά όλοι στα παπάρια τους.
Του μίλησα εγώ του αγριάνθρωπου.Τον ρώτησα γιατί το κάνει;
Μου είπε για να ταίσει τα παιδιά του. Του είπα δεν σου φτάνουν λιγότερα για να ταίσεις τα παιδιά σου; Αφού πάνω απ΄τα μισά δεν τρώγονται, είναι ο γόνος και τον πετάς πίσω.Αφού σκέφτεσαι τα παιδιά σου δεν σκέφτεσαι ότι καταστρέφοντας τον πλούτο της θάλασσας στο μέλλον αυτά θα πεινάσουν;
Ξέρετε τι μου απάντησε; "Θα βρούν αυτά την άκρη τους άμα μεγαλώσουν"

Έτσι και τώρα.Ψέμματα λένε ότι για τα παιδιά τους αποδέχονται το ξεπούλημα.
Για να μην χάσουν τη βολή τους κάνουν τη πάπια και στα παπάρια τους τα παιδιά τους.
Χρόνια τρώνε απ΄το μέλλον των παιδιών τους  οι άθλιοι βολεψάκηδες.

σλ