ο ισπανικός δρόμος

Γι αυτούς που υποστηρίζουν ότι παντού στην Ευρώπη ο δρόμος είναι ο ίδιος.

Στην Ισπανία ο δεξιός Ραχόι ζητά απ την ΕΕ στήριξη απευθείας των τραπεζών χωρίς τη μεσολάβηση του Ισπανικού κράτους.Έτσι δεν θα φορτωθούν τα δάνεια οι πολίτες της χώρας (σίγουρα υπάρχουν πολλοί λόγοι που το κάνει αλλά κρίνουμε  απλώς εκ των συνεπειών)
Βέβαια η Γερμανία αρνείται λέγοντας ότι οι χώρες πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη αποπληρωμής των ποσών -δανείων διάσωσης των τραπεζών.
Παράλληλα η βιομηχανική Ισπανία έχει χρεοκοπήσει με πρώτην Καταλονία και να ακολουθεί από κοντά η επαρχία των Αστούριας , όπου και βρίσεται σε εξέλιξη για πάνω από 2 μήνες, με καθημερινές συγκρούσεις, η μεγαλύτερη απεργία ανθρακωρύχων της Ισπανίας της ευρωζώνης (φωτό από συγκρούσεις 4/6/2012)
Εκεί αντιστέκονται.
Μεγάλη σημασία έχει, αν και εμάς εδώ δεν μας το λένε τα κανάλια, η σφοδρή αντίθεση των Ισπανών πολιτών οι οποίοι έχουν πολύ ισχυρή εθνική συνείδηση -ως παλιοί αποικιοκράτες- και δεν παραχωρούν εύκολα εθνική κυριαρχία έναντι δανείων για τράπεζες.Επιπρόσθετα έχουν το ζωντανό παράδειγμα προς αποφυγήν της Ελλάδας.

Αλλά θυμηθείτε πόσο εύκολα και για ποιο ποσό αποπληρωμής δανείου μας έχωσε ο ΓΑΠ τσακα τσάκα στο ΔΝΤ.
Για όσους έχουν ασθενή μνήμη το ποσό του δανείου εκείνο το Μάη του 2010 που έπρεπε να αποπληρώσουμε ήταν...9 δις.
Συγκρίνετε το τώρα με τα 150 δις που απαιτούνται με την διάσωση των ισπανικών τραπεζών και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Τον ψιλοξεχάσαμε το ΓΑΠ...