"Ζούμε τον Γ ' Παγκόσμιο"δήλωσε χτες σε συνέντευξη ποταμό που έδωσε σε τοπικό κανάλι ο εκσυχρονιστής και υπερεκτιμημένη ελπίδα και ταλέντο του τόπου μας Κοτσακάς.
Επίσης μας πληροφόρησε ότι η Ελλάδα υποφέρει μετά από συντονισμένο σχέδιο Αγγλοσαξόνων Προτεσταντών και Εβραίων Τραπεζιτών και έκλεισε με την μοναδική ελπίδα μας "Ελλάδα-Ορθοδοξία - Ελληνισμός".
Άιντε, βοήθειά μας αλλά την άλλη φορά θέλω και αναφορά σε Νεφελίμ.
τι ανακολουθίες είπε πάλι έριξε τις φωτοβολίδες του και όχι μονο .Αρνήθηκε και το μαρξιστικό Πα.ΣO.K έτσι λοιπόν δεν θέλω τέτοιους μεσσίες χορτάσαμε ο συστημικός Κοτσακάς ας ασχοληθεί καλύτερα με κάτι άλλο και την σύνταξη που του έδωσε ο χιώτικος λαός για να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς άλλωστε εμείς ο λαουτζίκος δεν τα φάγαμε μαζί οι οπαδοί του τα φάγανε (ΚΟΒΑ) υγ. εάν απάντηση θα έχει κατάλογο σε ποίους τα έδινε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πάει στο αφεντικό του κι αυτός σαν καλό σκυλάκι στον Άκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ το ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙ μας ???
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Τροπάριο της Κασσιανής
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος έρως της αμαρτίας.
Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων, ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας, ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.
Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας, αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη.
Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μη με την σήν δούλην παρίδης, Ο αμέτρητον έχων το έλεος.
(Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη:
Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.
Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων, εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας. Λύγισε στ’ αναστενάγματα της καρδιάς μου, εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.
Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου, και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου· αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, τ’ άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε.
Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο, ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου; Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ’ αμέτρητο έλεος)
Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου
"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΨωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα
στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του
ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό,
απατεώνα για φιλόσοφο,
μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους."
Xαλίλ Γκιμπράν "Ο Κήπος του Προφήτη", 1923
ποταμός ασχετολογιας ο κύριος υπασπιστής
ΑπάντησηΔιαγραφή