Ο Καραγκιόζης Υπουργός και ο Καταραμένος Όφις του Δημοσίου

Μετά ένα χρόνο αποτυχημένων θυσιών των Ιφιγενειών της χώρας,δεν φύσηξε ο ούριος άνεμος της ανάπτυξης αλλά η άπνοια του χρέους,που κρατά δεμένο το πλοίο του δανεισμού από τις εξωτικές αγορές,θέλει και άλλες θυσίες για να εξευμενιστεί.
Γεμάτη η στάνη του Δημοσίου από Ιφιγένειες για να σφαχτούν στο βωμό της σωτηρίας της χώρας.
Μειώσεις τουλάχιστον 30% στους μισθούς και απολύσεις για να αλαφρύνει το «σπάταλο κράτος» προτείνουν οι επιτυχημένοι διαχειριστές της εξουσίας στη χώρα μας.
Μαζί τους η ελληνική κοινωνία κραυγάζει στην αρένα «αίμα, διώξτε τους, τους άχρηστους , δεν μπορούμε να τους πληρώνουμε άλλο».
Ας κάνω το συνήγορο του διαβόλου αφού πιστεύω ότι το δικαιούμαι μιάς και δούλεψα 20 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και μόλις 11 στο Δημόσιο.
Καταρχήν άλλο πράγμα είναι το Κράτος,άλλο το Δημόσιο, κι άλλο ο υπάλληλος.
Σπάταλο Κράτος είναι κι οι βουλευτές, με τα πολιτικά τους γραφεία , τα αυτοκίνητα, τα κινητά , τους υπαλλήλους τους , είναι κι οι υπουργοί , δεκάδες εξ αυτών, τρείς –τέσσερις σε κάθε υπουργείο, αποδεδειγμένα άχρηστοι και αποτυχημένοι εκ του αποτελέσματος.
Θα θιχτούν αυτοί; Μα και βέβαια όχι.
Κράτος είναι και οι δεκάδες Γενικοί Γραμματείς σε κάθε υπουργείο που πάνε κι έρχονται μαζί με τους υπουργούς και συνήθως κάνουν κάνα εξάμηνο να μάθουν τη δουλειά αφού δεν ξέρουν την τύφλα τους και διαλύουν το σύστημα κάθε φορά που αλλάζουν.
Θα εξαφανιστεί αυτός ο θίασος από σκηνής ; Αποκλείεται.
Μετά είναι αυτό το τέρας που λέγεται μηχανισμός του Δημοσίου που είναι δυσλειτουργικός.Γιατί άραγε δεν δουλεύει ;
Είναι τεμπελχανάδες οι υπάλληλοι, φωνάζει η μάζα.
Λάθος.
Το Δημόσιο δεν λειτουργεί λόγω πολυνομίας.
Χιλιάδες Προεδρικά Διατάγματα που διορθώνονται από άλλες χιλιάδες Υπουργικές Αποφάσεις , εκατοντάδες χιλιάδες Εγκυκλίους και άλλα πολλά.
(Αρκεί να αναφέρω για να πάρετε μιάν ιδέα ότι για τον υπολογισμό των απουσιών των μαθητών υφίστανται περί τα 20 συνολικά Π.Δ,Αποφάσεις και Εγκύκλιοι!)
Γιατί η πολυνομία;
Για δύο λόγους.
Πρώτον πολλές Υ.Α. είναι φωτογραφικές και προστίθενται εκ των υστέρων με μεταμεσονύκτιες τροπολογίες για να εξυπηρετηθούν ημέτεροι και κατά δεύτερον για να μην μπορεί να βγάλει κανείς άκρη και να τρέχουν για εξυπηρετήσεις σε πολιτικά γραφεία.
Βεβαίως από την πολυνομία εξυπηρετούνται και Δ.Υ. που τσιμπάνε το δωράκι τους για να τακτοποιήσουν περίπλοκες υποθέσεις αλλά συμπληρωματικά σε όλα τα παραπάνω έρχεται και ο λειτουργικός αναλφαβητισμός του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού στο θέμα της χρήσης του διαδικτύου.
Μια δουλειά που υπάρχει δυνατότητα να γίνει απ το σπίτι μεταφέρεται σε μια ουρά δημόσιας υπηρεσίας.
Κάποιοι λένε ότι οι ΔΎ. είναι πολλοί. Λάθος και αυτό.
Καταρχήν σε ποια χώρα του κόσμου οι παπάδες θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι;
Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ σε ποια;
Οι στρατιωτικοί, οι αστυνομικοί,οι λιμενικοί, οι δικαστικοί, σε ποια;
Ο εργαζόμενος σε ΔΕΚΟ εισηγμένη σε χρηματιστήριο γιατί θεωρείται Δ.Υ.;

Ακόμα κι αν τους μετρήσουμε όμως όλους το ποσοστό δεν είναι μεγάλο ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο στην Ευρώπη σε αντιστοιχία με τον πληθυσμό.
(Εδώ να αναφέρω και μία στατιστική της συμφοράς που προωθούν τα κανάλια: λένε ότι σε κάθε 10 μαθητές αντιστοιχεί ένας καθηγητής, αθροίζουν δηλ όλους τους καθηγητές και τους διαιρούν με όλους τους μαθητές , παραβλέποντας τη μορφολογία της χώρας με τα πολλά μικρά νησιά ή απομακρυσμένα στα βουνά χωριά που η αναλογία μαθητών καθηγητών είναι πολλές φορές ένας προς έναν).
Επίσης αν λάβουμε υπόψη ότι φόρους πληρώνουν μόνον οι μισθωτοί σ΄αυτή τη χώρα,και το υπόλοιπο 50% φοροκλέβει , μπορούμε ίσως να πούμε ότι οι Δ.Υ. πληρώνουν μόνοι τους τον εαυτό τους!(με τις μηνιαίες τους εισφορές που ανέρχονται σε 400-500 ευρώ ).
Μας είπε ο αντίστοιχος υπουργός ότι μονιμότητα θα έχουν μόνον οι άξιοι, οι άριστοι, μέσω ΑΣΕΠ.
Μά, μέσω ΑΣΕΠ έχουν προσληφθεί οι περισσότεροι υπάλληλοι του Δημοσίου, άρα μήπως το ΑΣΕΠ πρέπει να κρίνει τον εαυτό του;
Και εκεί που σκεφτόμασταν ποια κριτήρια αξιολόγησης θα θέσει ο ΑΣΕΠ , χτές ακούσαμε ότι θα εξωθηθούν οι πτυχιούχοι με μεταπτυχιακό του Δημοσίου προς την έξοδο (δι΄απολύσεων)και προς τον Ιδιωτικό τομέα!
Όχι λοιπόν οι άριστοι αλλά οι αρεστοί θα κρατήσουν την άθλια πληρωμένη-στο εφεξής δουλειά τους- και φανταστείτε τι κομματοκρατία έχει να πέσει με την κατάργηση της μονιμότητας σ ένα διεφθαρμένο Κράτος.
Άρα καταλήγουμε ότι η κυβέρνηση, εκτελώντας τις οδηγίες των επιχειρηματιών της χώρας, δεν αναμορφώνουν το Δημόσιο αλλά το κλείνουν και εκτός που εκποιούν σε τιμή ευκαιρίας κομμάτια του στους ιδιώτες, τους παραχωρούν και φτηνά , εξειδικευμένα επιστημονικά χέρια για να κάνουν η δουλειά τους φτηνά και με μεγάλα κέρδη.
Ας κλείσει το Δημόσιο φωνάζουν πολλοί, μήπως τώρα δεν πληρώνουμε χωρίς υπηρεσίες;
Μα καλοί μου άνθρωποι , πάλι θα πληρώνετε , και μάλιστα παραπάνω φόρους χωρίς καμία δημόσια παροχή κι όποιος έχει τα φράγκα θα πληρώνει και το γιατρό και το δάσκαλο και τον σεκιουριτά και την εισπρακτική εταιρεία φόρων.

Εκτός από την ενίσχυση της ιδιωτικής αγοράς εργασίας το Δημόσιο πρέπει να εξαφανιστεί και για ένα άλλο λόγο : για το δικαίωμα της απεργίας χωρίς απόλυση, καρφί στο μάτι των ιδιωτών εργοδοτών γιατί παρασέρνουν και τους εργαζόμενους στον Ιδιωτικό τομέα.
Πρέπει να πέσει ησυχία, τάξη, ασφάλεια, σκληρά εργαζόμενοι, ανύπαρκτα αμειβόμενοι, ανασφάλιστοι και εξαθλιωμένοι, και απ την άλλη πάμπλουτοι επιχειρηματίες που να φροντίζουν για το αυγάτισμα της ανάπτυξης των κερδών τους.

Από την άλλη μεριά δεν αντιλέγω ότι στο Δημόσιο έχουν κατσικωθεί, τεμπέληδες, αγράμματοι, λαμόγια που μπήκαν με πολιτικό μέσο, άξεστοι και ανεγκέφαλοι που ατιμώρητοι λυμαίνονται τη δουλειά των υπολοίπων χρόνια τώρα.
Αλλά ποιος θα τους αξιολογήσει και ποιος θα τους τιμωρήσει όταν κι οι αποπάνω , οι κατά το νόμο προιστάμενοι και αξιολογητές τους κάνουν τα στραβά μάτια φτάνει η δουλειά να γίνεται και να βγάινει απ τα κοθώνια που δουλεύουν για δυό;

Μήπως περιμένετε να μιλήσουν περί αξιοκρατίας οι συνδικαλιστές, οι εργατοπατέρες;
Ας γελάσω πικρά.
Ενσωματωμένοι και μέρος του συστήματος χρόνια τώρα κουλαντρίζουν σα γιδοβοσκοί τη μάζα, κάνουν τα ρουσφετάκια και τις εξυπηρετήσεις τους σε αγαστή συνεργασία με την απέναντι όχθη (κάνε εσύ σ΄αυτόν , να κάνω εγώ σε κείνον,να τους μοιράσουμε)και όταν σφίγγουν τα γάλατα εξαγγέλλουν και μια 24ωρη απεργία να κάνουν την επαναστατική τους γυμναστική προσφέροντας στον υπουργό οικονομικών και τις κρατήσεις της απεργίας των αφελών που νομίζουν ότι έτσι θα καταλάβουν το κουραδόκαστρο της κοινωνικής αντίστασης.
Το ότι οι συνδικαλιστές είναι μέρος του προβλήματος και τμήμα του καταρρέοντος πολιτικού σκηνικού αποδεικνύει η πλήρης απαξίωσή τους από τους εργαζόμενους αλλά και οι συχνές τους επισκέψεις στο κατάστημα του Βάρδα-Αναγνωστόπουλου όπου και προβάρουν κοστούμια υπουργών.

Αυτά τα ολίγα από μία δημόσια υπάλληλο με πολλές πιθανότητες να απολυθεί και την παράκληση προς όλους σας να σκέπτεστε δύο φορές πριν να λοιδωρήσετε τις Ιφιγένειες του τόπου σας
Σ.Λαμπίκη